تبیین استرس بر اساس انسجام و انعطاف پذیری خانواده و خود مهربانی خانواده های دارای عضو اوتیسم

هدف پژوهش حاضر تبیین استرس بر اساس انسجام و انعطاف پذیری خانواده و خود مهربانی بود. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام خانواده های دارای عضو اوتیسم شهرستان ساری در سال ۱۴۰۳ تشکیل دادند. ا ز جامعه آماری مذکور تعداد ۱۲۰ نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن ((PSS ، مقیاس خود مهربانی نف (( SCS و پرسشنامه ارزیابی انسجام و انعطاف پذیری خانواده السون و همکاران ( ( FACES -III پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل شد. نتایج نشان داد از بین مولفه های خود مهربانی ( مهربانی به خود، قضاوت خود، انزوا و بهشیاری) به صورت معنادار استرس ادراک شده را پیش بینی می کنند . همچنین مولفه های انسجام و انعطاف پذیری خانواده پیش بینی کننده منفی و معنادار استرس ادراک شده در خانواده های دارای عضو اوتیسم بود. براین اساس، می توان از متغیرهای خود مهربانی ، انسجام و انعطاف پذیری خانواده به منظورکاهش استرس خانواده های دارای عضو اوتیسم بهره گرفت .

کلیدواژه ها:

استرس ادراک شده ، خود مهربانی ، انسجام و انعطاف پذیری خانواده ، اوتیسم