تاثیر ناحیه دادههای میدان جابه جایی بر دقت ضریب شدت تنش در روش برهم نگاری تصاویر دیجیتالی

روش برهم نگاری تصاویر دیجیتالی یک ابزار کاربردی برای اندازه گیری ضریب شدت تنش می باشد و به صورت تجربی با مقایسه نتایج DIC با هندسه هایی که برای آنها روابط تحلیلی وجود دارد و روشهای اندازه گیری دیگر، کارایی و دقت DIC تاییدشده است . این روش بر گرفتن تصاویر نمونه در مراحل مختلف بارگذاری متکی است . روش DIC باوجود کاربرد فراوان و سهولت ظاهری در استفاده، در مقایسه با روشهای به خوبی تثبیت شده مانند کرنش سنج ها معایبی نیز دارد، زیرا زنجیره اندازه گیری در DIC شامل تعداد زیادی از مولفه ها است که بر روی نتایج تاثیرگذار می باشد. در این پژوهش به بررسی دادههای میدان جابه جایی استخراج شده با DIC در جهت ترک و عمود بر ترک برای محاسبه ضریب شدت تنش پرداخته شده است و همچنین تاثیر مکان داده برداری بر دقت نتایج بررسی شده است ، برای این منظور یک تصویر عددی ساخته شده و یک میدان جابه جایی مجازی به تصویر اعمال شده است و با استفاده از DIC میدان جابه جایی استخراج شده است . به منظور استخراج ضریب شدت تنش از نواحی مختلف میدانهای جابه جایی داده برداری انجام شده است . نتایج ضریب شدت تنش نشان می دهد که استفاده از میدان جابه جایی در راستای ترک نسبت به میدان جابه جایی عمود بر ترک دقت بالاتری دارد و همچنین مکان داده برداری نیز تاثیر قابل توجهی بر دقت نتایج دارد.

کلیدواژه ها:

روش برهم نگاری تصاویر دیجیتالی ، مکانیک شکست ، ضریب شدت تنش ، ترک