متاآنالیز صنعت های نوع اول، دوم و سوم در مصرف انرژی و اثرات زیست محیطی ناشی از آن در اقتصادهای درحال توسعه

این مقاله به بررسی رابطه غیرخطی میان ساختار صنعتی، حجم مصرف انرژی و بازدهی زیست محیطی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با بکارگیری سه بخش صنعتی یعنی صنعت اولیه، ثانویه و نوع سوم می پردازد. پانل داده شامل ۶۴ ابتکار عمل کمربند و جاده (راه ابریشم جدید) از ۲۰۱۷-۲۰۰۰ است که به دو گروه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه تقسیم می شوند. مدل SBM-DEA برای سنجش بازدهی زیست محیطی بکار گرفته می شود. مدل های تاثیر تصادفی (RE) و تاثیر ثابت (FE) به عنوان روش های اصلی ارزیابی مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که IV-GMM (روش تعمیم یافته لحظه ها) به عنوان ارزیابی کننده ای قوی برای بررسی مسئله درون زایی استفاده می شود. نتایج مدل SBM-DEA نشان می دهد که بازدهی زیست محیطی کشورهای ابتکار راه ابریشم جدید در طول سال های کاهش یافته است. با این حال کشورهای توسعه یافته یادهی زیست محیطی متوسط بالاتری نسبت به کشورهای در حال توسعه دارند. این نتایج نشان می دهد که هر سه بخش صنعت بازدهی زیست محیطی را کاهش می دهند. همچنین تاثیر منفی صنعت ثانویه بر محیط زیست جدی تر از صنایع اولیه و نوع سوم در کشورهای در حال توسعه است. به علاوه یک منحنی U شکل غیرخطی تنها میان صنعت ثانویه و بازدهی زیست محیطی در کشورهای توسعه یافته تایید می شود. یافته های ما نشان می دهد که اتخاذ رویکرد متراکم سازی صنعتی و بازسازی سیستم انرژی می تواند بازدهی زیست محیطی را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

صنعت اولیه ، صنعت ثانویه ، صنعت نوع سوم ، حجم انرژی ، بازدهی زیست محیطی