نقش فضاهای سوم شهری در بهبود ادراک اجتماعی کودکان اوتیستیک: بررسی تاثیرات مثبت تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی

فضاهای سوم شهری، مانند پارک ها و میدان های عمومی، نقش مهمی در بهبود ادراک و تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم ایفا می کنند. این پژوهش به بررسی تاثیرات مثبت فضاهای سوم شهری بر ادراک و رفتار اجتماعی کودکان اوتیستیک پرداخته است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و تحلیل عواملی است که باعث افزایش تعاملات اجتماعی و بهبود ادراک کودکان اوتیستیک در این فضاها می شوند. روش پژوهش کیفی و با استفاده از مشاهده مستقیم، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با والدین و متخصصان، و تحلیل محتوای داده ها انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان مبتلا به اوتیسم ۳ تا ۱۵ ساله ساکن شهر کرمان و نمونه ای از متخصصان حوزه اوتیسم بوده است.یافته ها نشان داد که فضاهای سوم شهری با طراحی مناسب، از جمله استفاده از فضاهای سبز، نورپردازی ملایم و فضاهای تعاملی بازی، می توانند تعاملات اجتماعی کودکان اوتیستیک را افزایش داده و اضطراب آن ها را کاهش دهند. همچنین نقش والدین در تشویق کودکان به تعاملات اجتماعی و ایجاد فرصت های تعامل در این فضاها بسیار مهم ارزیابی شد. در نهایت، پیشنهاداتی برای بهبود طراحی و مدیریت فضاهای سوم شهری با هدف ارتقای کیفیت حضور و تعاملات اجتماعی کودکان اوتیستیک ارائه شده است. این پیشنهادات شامل ایجاد فضاهای آرام برای استراحت، برنامه های ویژه اجتماعی برای کودکان اوتیستیک و افزایش آگاهی جامعه در زمینه اوتیسم می باشد. این پژوهش گام موثری در بهبود کیفیت زندگی کودکان اوتیستیک از طریق طراحی فضاهای شهری مناسب است.

کلیدواژه ها:

فضاهای سوم شهری ، کودکان اوتیستیک ، ادراک اجتماعی ، تعاملات اجتماعی.