نقش فضاهای سوم شهری در بهبود ادراک اجتماعی کودکان اوتیستیک: بررسی تاثیرات مثبت تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AUGES12_014

تاریخ نمایه سازی: 15 آبان 1403

چکیده مقاله:

فضاهای سوم شهری، مانند پارک ها و میدان های عمومی، نقش مهمی در بهبود ادراک و تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم ایفا می کنند. این پژوهش به بررسی تاثیرات مثبت فضاهای سوم شهری بر ادراک و رفتار اجتماعی کودکان اوتیستیک پرداخته است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و تحلیل عواملی است که باعث افزایش تعاملات اجتماعی و بهبود ادراک کودکان اوتیستیک در این فضاها می شوند. روش پژوهش کیفی و با استفاده از مشاهده مستقیم، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با والدین و متخصصان، و تحلیل محتوای داده ها انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان مبتلا به اوتیسم ۳ تا ۱۵ ساله ساکن شهر کرمان و نمونه ای از متخصصان حوزه اوتیسم بوده است.یافته ها نشان داد که فضاهای سوم شهری با طراحی مناسب، از جمله استفاده از فضاهای سبز، نورپردازی ملایم و فضاهای تعاملی بازی، می توانند تعاملات اجتماعی کودکان اوتیستیک را افزایش داده و اضطراب آن ها را کاهش دهند. همچنین نقش والدین در تشویق کودکان به تعاملات اجتماعی و ایجاد فرصت های تعامل در این فضاها بسیار مهم ارزیابی شد. در نهایت، پیشنهاداتی برای بهبود طراحی و مدیریت فضاهای سوم شهری با هدف ارتقای کیفیت حضور و تعاملات اجتماعی کودکان اوتیستیک ارائه شده است. این پیشنهادات شامل ایجاد فضاهای آرام برای استراحت، برنامه های ویژه اجتماعی برای کودکان اوتیستیک و افزایش آگاهی جامعه در زمینه اوتیسم می باشد. این پژوهش گام موثری در بهبود کیفیت زندگی کودکان اوتیستیک از طریق طراحی فضاهای شهری مناسب است.

نویسندگان

ساجده مهرابی

دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران

افسون مهدوی

استادیار گروه شهرسازی،دانشکده هنر، معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران

مهین اسلامی شهربابکی

دانشیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، مرکز آموزشی درمانی شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

مهشید تجربه کار

دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران