مروری برپنج رویکرد مرمت اکولوژیک

چکیده: مرمت اکولوژیک تلاشی حیاتی برای احیای اکوسیستم های تخریب شده و ارائه خدمات ارزشمند به مردم است. برآوردها نشان می دهد که ۲۰ تا ۴۰ درصد از اکوسیستم های زمین تخریب شده و تقریبا ۴۰ درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. سازمان ملل متحد سال های ۲۰۲۱-۲۰۳۰ را دهه مرمت اکوسیستم اعلام کرده و متعهد به مرمت نزدیک به یک میلیارد هکتار از زمین های تخریب شده است. این مقاله به بررسی رویکردهای مختلف مرمت اکولوژیک، از جمله راه حل های اجتماعی-اکولوژیکی، مشارکتی، ویژگی محور، جامعه محور و راه حال های مبتنی بر طبیعت می پردازد. مقاله تلاش می کند زیربنای نظری، نقاط قوت و ضعف و چارچوبی مقایسه ای برای درک کاربرد هر یک از رویکردها ارائه دهد. رویکرد اجتماعی–اکولوژیک سیستم های اجتماعی و بوم شناختی را یکپارچه می کند، در حالی که رویکرد مشارکتی، ذینفعان را در تصمیم گیری درگیر می کند. روش های ویژگی محور از ویژگی های عملکردی گیاه برای بهبود اکوسیستم استفاده می کنند و استراتژی های مبتنی بر جامعه، داوطلبان محلی را برای بهبودی فضای سبز درگیر می کنند. راه حل های مبتنی بر طبیعت بر خدمات اکوسیستم برای منافع اجتماعی تمرکز می کنند. پیچیدگی مرمت اکولوژیکی نیازمند راهبردهای متنوع و قابل انطباق برای رسیدگی به چالش های ناشی از تغییرات آب وهوا و فعالیت های انسانی است. تحقیقات آینده باید مدل های زیست محیطی پیش بینی کننده، فناوری های مشارکتی و اثربخشی رویکردهای مرمت را بررسی کند. همچنین، درک تعاملات گونه ها و تاثیر آن ها بر فرآیندهای اکولوژیکی و خدمات اکوسیستم حیاتی است. توسعه سناریوهای تغییر اقلیم برای هدایت تصمیم های مرمت اکولوژیک می تواند پایداری و موفقیت تلاش های مرمت، افزایش انعطاف پذیری اکوسیستم و کمک به رفاه انسان و طبیعی را تضمین کند.

کلیدواژه ها:

راه حل های مبتنی بر طبیعت ، رویکرد اجتماعی- اکولوژیک ، رویکرد جامعه محور ، رویکرد ویژگی محور ، مرمت اکولوژیک