تبیین اثرات گسل بر ساختار زمین در جنوب شرقی هشترود

محدودهی مورد مطالعه در جنوب شرق شهرستان هشترود، استان آذربایجان شرقی در جنوب غربی میانه در شمال غرب ایرانبه مختصات ۳۷ درجه و ۷دقیقه و ۳۰ ثانیه تا ۳۷ درجه و ۲۲ دقیقه و ۳۰ ثانیه عرض شمالی و ۴۷ درجه و ۱دقیقه و ۳۰ ثانیه تا۴۷ درجه و ۲۰ دقیقه و ۳۰ ثانیه طول خاوری در نقشهی زمین شناسی ۱:۱۰۰۰۰۰ هشترود واقع می باشد. از لحاظ زمی نساختیبنابر تقسیم بندی نبوی ( ۱۳۵۵ ) در واحد زمی نساختی البرز - آذربایجان و در رده بندی ساختمانی ارائه شده توسط استامپلی( ۱۹۷۸ ) در زون گودال ولکانومولاسی و در زون بندی ساختمانی افتخارنژاد ۱۳۵۹ در زون سلطانیه - میشو واقع می شود. بنابرتقسیم بندی اشتوکلین در حاشیه غربی بخش ایران مرکزی نزدیک به زون سنندج - سیرجان قرار دارد. سنندج - سیرجانباریکه ای از جنوب باختری ایران میانی است که در بلافصل شمال خاوری راندگی اصلی زاگرس قرار دارد. در جدیدترینتقسیم بندی این منطقه در زون ایران میانی واقع شده است (آقانباتی، ۱۳۷۹ ) به طوری که این زون بخش گسترده ای از ایرانکه میان دو زمی ندرز تتیس کهن در شمال و تتیس جوان در جنوب قرار دارند را شامل می شود. واحدهای سنگ شناسی مربوطهدر منطقه ی مورد مطالعه از تنوع و فراوانی برخوردار بوده و بر حسب ترکیب لیتولوژی و کانی شناسی در برخی نقاط تشکیلپتانسیل های با ارزش اقتصادی و معدنی را می دهند. در گستره ی مورد مطالعه میتوان شاهد رخنمون سنگ های متنوعی بوده وعمدتا از واحدهای سنگ چینه ای دوران سوم و سوم عهد حاضر پوشیده شده است. با انجام پردازش های مختلف، ساختارهایمنطقه خصوصا شکستگی ها شناسایی و سازوکار گسل های منطقه با انجام مطالعات صحرایی به وضوح شناسایی شدند. همچنیندرزه های گستره ی موردمطالعه در دو ایستگاه برداشت و نسبت به تهیه ی نمودار گلسرخی توسط نرم افزار Tectonic Fd رسمگردید هر دو ایستگاه دارای روند شمالغرب – جنوبشرق می باشد که متاثر از حرکت صفحه ی عربستان به طرف صفحه یایران است و شیب درزها از روی نمودار خطوط تراز توسط نرم افزار Stereonet تهیه گردید

کلیدواژه ها:

هشترود ، فاز کوهزایی ، گسل ، تاقدیس ، ناودیس ، درزه ، نمودار گلسرخی