بررسی اصل داوری در دعاوی بیمه و اصل جبران خسارت

دعاوی بیمه ای، از حیث ادلهی اثباتی عمدتا از اصول و مقررات ناظر بر سایر دعاوی متابعت میکند. در این دعاوی نیز خواهان باید در مقام اثبات دعوا بر آید و جز در مواردی که دلایل او بر دفاعیات خوانده غلبه کند، برنده ی دعوا نخواهد بود. در عین حال، قرارهای بیمه ای تابع اصولی است که در فرض اختلاف طرفین دادگاه مکلف به اجرای این اصول است و از این جهت دعاوی بیمه ای از سایر دعاوی متمایز میگردند. هدف پژوهش حاضر بررسی اصل داوری در دعاوی بیمه و اصل جبران خسارت می باشد. در دعاوی: ناشی از بیمه های خسارتی اصل جبران خسارت در برد و باخت هر یک از اصحاب دعوا دارای نقش موثری است؛ این اصل دارای دو جنبه ی اثبات و نفی است و در عین حال در کفه ی ادله ی اثباتی بیمه گزار قرار دارد. بر این اساس در صورتی که بیمه گر ادله ی اثباتی کافی در اختیار نداشته باشد و یا در صورت برابری دلایل بیمه گر با مدافعات بیمه گزار بیمه گزار، دادگاه ها مکلفند حکم خود را به نفع بیمه گزار صادر کنند؛ به عبارت دیگر اصل جبران خسارت به میزانی که بار دلیل بیمه گزار را تخفیف می دهد، بار دلیل بیمه گر را تشدید می کند.

کلیدواژه ها:

اصل داوری ، دعاوی بیمه ، اصل جبران خسارت ، اصحاب دعوا