ارزیابی خطر سرطان ثانویه ی تیروئید ناشی از دز معادل نوترون در درمان تومور مغزی به روش تطبیقی سه بعدی (۳D-Conformal Radiation Therapy یا ۳D-CRT)
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره: 38، شماره: 586
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IMSJ-38-586_004
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: سرطان تیروئید، یکی از فراوان ترین بدخیمی های ثانویه در نتیجه ی دریافت دزهای درمانی در ناحیه ی سر و گردن است. هدف از انجام این مطالعه، تخمین خطر سرطان ثانویه ی تیروئید ناشی از آلودگی نوترونی شتاب دهنده ی زیمنس ۱۵ مگاولتی در درمان تومورهای مغزی به روش تطبیقی سه بعدی (۳D-CRT یا ۳D-Conformal radiation therapy یا) بود.روش ها: شار و دز نوترون در نقاط مختلف تحت درمان با استفاده از یک آشکارساز نوترون مستقل از انرژی، متشکل از یک کره ی تعدیل کننده (Moderator) و شمارشگر بوران تری فولوراید (Boron Trifluoride یا BF۳) اندازه گیری شد و دز معادل نوترون در تیروئید به هدف محاسبه ی خطر سرطان ثانویه ی آن تعیین شد.یافته ها: مقدار دز معادل نوترون در محور مرکزی (۰۳۰/۰ میلی سیورت/گری) و فواصل ۴ سانتی متر (۲۸۵/۰ میلی سیورت/گری)، ۱۵ سانتی متر (۲۲۹/۰ میلی سیورت/گری)، ۴۵ سانتی متر ( ۱۲۵/۰ میلی سیورت/گری) و ۱۵۰ سانتی متر (۰۲۰/۰ میلی سیورت/گری) پایین تر از محور مرکزی به دست آمد. دز معادل نوترون رسیده به تیروئید به ازای دز تجویزی کل (۵۴ گری) به ایزوسنتر، ۳۶۶/۱۲ میلی سیورت بود که با توجه به آن، مقدار خطر سرطان ثانویه در تیروئید ۰۰۱/۰ درصد به دست آمد.نتیجه گیری: مقدار دز دریافتی تیروئید حین پرتودرمانی مغز با پرتوی پرانرژی نمی تواند آسیب زیست شناختی قابل توجهی را حاصل کند. در نتیجه، خطر سرطان ثانویه ی تیروئید ناشی از آلودگی نوترونی به نسبت پایین است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سهیل علم طلب
MSc Student, Department of Medical Physics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
ایرج عابدی
Assistant Professor, Department of Medical Physics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محمد حسین چوپان دستجردی
Assistant Professor, Reactor and Nuclear Safety Research School, Nuclear Science and Technology Research Institute, Atomic Energy Organization of Iran, Isfahan, Iran
احمد شانئی
Associate Professor, Department of Medical Physics, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
