بهینه سازی بیان پروتئین اینترلوکین-۵ در باکتری Escherichia Coli سویه ی BL۲۱
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره: 38، شماره: 592
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IMSJ-38-592_003
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: در آسم، رابطه ی بین تعداد ائوزینوفیل ها و شدت بیماری، این فرضیه را تقویت می کند که ائوزینوفیل، سلول موثر اصلی در التهاب راه های هوایی است. تکامل ائوزینوفیل به طور عمده با اینترلوکین-۵ تنظیم می شود. بنابراین، با ممانعت از عملکرد اینترلوکین- ۵ (IL-۵)، می توان حداقل یکی از دلایل ایجاد آسم را سرکوب کرد. برای تولید آنتاگونیست هایی مثل آپتامر ضد اینترلوکین-۵، لازم است این پروتئین به مقدار زیاد و با خلوص بالا بیان گردد. مطالعه ی حاضر با هدف تهیه ی اپتامر ضد IL-۵ به جای آنتی بادی جهت استفاده در درمان بیماری های ائوزینوفیلیک و بیان این پروتئین در یک سیستم پروکاریوتی انجام شد.روش ها: ابتدا سازه ی حاوی complementary DNA (cDNA) ژن پروتئین اینترلوکین-۵ طراحی و سفارش ساخت در وکتور pET۲۸a داده شد. وکتور بیانی به باکتری های مستعد شده ی Escherichia coli BL۲۱ (DE۳) تبدیل شد. سپس، بیان پروتئین با تغییر شرایط دما و زمان انکوباسیون و میزان Isopropyl β- d-۱-thiogalactopyranoside (IPTG) بهینه گردید. ارزیابی بیان پروتئین با به کار گیری روش های Western blot و Sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE) و در مراحل مختلف صورت گرفت.یافته ها: شرایط بهینه برای بیان پروتئین اینترلوکین-۵، غلظتی از باکتری که در طول موج ۶۰۰ نانومتر جذب بین ۸/۰-۶/۰ داشت، غلظت نهایی ۱ میلی مولار برای IPTG، ۱۸ ساعت انکوباسیون در دمای ۲۹ درجه ی سانتی گراد و شتاب ۱۵۰ دور/دقیقه بود. باند ۱۳ کیلودالتونی روی ژل پلی آکریل آمید در SDS-PAGE و غشای نیتروسلولزی در روش Western blot تایید کننده ی بیان پروتئین اینترلوکین-۵ بود.نتیجه گیری: از این پروتئین، در فرایندهایی چون تهیه ی آپتامر بر علیه IL-۵ و کیت های Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)ی مخصوص اندازه گیری IL-۵ می توان استفاده نمود. در این فرایندها، به آنتی ژن با فولدینگ بسیار صحیح نیاز نمی باشد. بنابراین، بیان در سیستم پروکایوتی به علت بازده بالا انجام شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مینا جمالوندی
دکتری ژنتیک، گروه زیست شناسی، دانشکده ی علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حسین خان احمد
دانشیار، گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی،، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
شیوا ایرانی
دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشکده ی علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
صیاد بسطامی نژاد
دانشیار، گروه ژنتیک، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
