تاثیر افزودن دکسمدتومیدین بر تغییرات ضربان قلب و فشار خون بعد از القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم در الکتروشوک درمانی؛ یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی

مقدمه: الکتروشوک درمانی، یک روش درمانی مناسب برای درمان افسردگی شدید می باشد. این درمان، به صورت معمول با پاسخ های حاد هایپردینامیک همراه است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر افزودن دکسمدتومیدین بر تغییرات ضربان قلب و فشار خون بعد از القای بیهوشی با تایوپنتال سدیم در الکتروشوک درمانی کودکان انجام شد.روش ها: در یک مطالعه، ۶۰ کودک که کاندیدای دریافت Electroconvulsive Therapy (ECT) بودند، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، قبل از القای شوک، ۲ میکروگرم/کیلوگرم دکسمدتومیدین و گروه شاهد، ۱ سی سی نرمال سالین ۹/۰ درصد به صورت تزریقی دریافت کردند. متغیرهای همودینامیکی قبل از مداخله و تغییرات آن در فواصل زمانی ۱، ۳، ۵ و ۱۰ دقیقه بعد از شوک ثبت شد.یافته ها: در بروز افت اشباع اکسیژن شریانی، تاکی کاردی و برادی کاردی، تغییرات فشار خون و ضربان قلب بیماران، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (۰۵۰/۰ < P). میانگین مدت تشنج القایی بین دو گروه با هم نیز تفاوت معنی داری نداشت، اما زمان برگشت تنفس و زمان ریکاوری بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت و در گروه مدخله، به میزان قابل توجهی بیشتر بود. طول مدت برگشت تنفس خودبه خودی از زمان قطع تشنج، برگشت تنفس خودبه خودی از زمان قطع تشنج، پایان تشنج تا هوشیاری کامل و اقامت در ریکاوری در گروه دکسمدتومیدین به صورت معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (۰۰۱/۰ > P).نتیجه گیری: دکسمدتومیدین باعث تغییر معنی داری در متغیرهای همودینامیکی نظیر میزان اشباع اکسیژن شریانی، فشار خون، تعداد ضربان قلب و نیز بروز عوارض نسبت به گروه شاهد نشد، اما باعث بیشتر شدن زمان برگشت تنفس و زمان ریکاوری نسبت به گروه شاهد شده است.

کلیدواژه ها:

دکسمدتومیدین ، الکتروشوک درمانی ، تیوپنتال سدیم ، ضربان قلب ، فشار خون