مقایسه ی تاثیر ترکیب دیمن هیدرینات- متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات- اندانسترون و دیمن هیدرینات به تنهایی بر تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کاتاراکت تحت بی حسی موضعی و آرام بخشی وریدی

مقدمه: هدف از این مطالعه، مقایسه ی تاثیر ترکیب دیمن هیدرینات- متوکلوپرامید، دیمن هیدرینات- اندانسترون و دیمن هیدرینات به تنهایی در پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کاتاراکت تحت بی حسی موضعی و آرام بخشی وریدی بود.روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، ۱۶۰ بیمار تحت عمل جراحی کاتاراکت در چهار گروه ۴۰ نفره توزیع شدند. ۳۰ دقیقه قبل از الﻘای بیهوشی برای گروه اول (D-M) mg/kg ۱/۰ متوکلوپرامید + mg/kg ۵/۰ دیمن هیدرینات، گروه دوم (D-O) mg/kg ۴/۰ اندانسترون + mg/kg ۵/۰ دیمن هیدرینات، در گروه سوم (D)، mg/kg ۵/۰ دیمن هیدرینات و در گروه چهارم (C) ۲ سی سی آب مقطر تجویز شد و بروز و شدت تهوع و استفراغ در ریکاوری و ۲ و ۴ ساعت بعد عمل و در زمان ترخیص بررسی و بین گروه ها مقایسه گردید.یافته ها: بروز تهوع در ریکاوری در چهار گروه D-M، D-O، D و C به ترتیب ۲/۱۳، ۸/۱۰، ۲/۲۲ و ۱/۳۶ درصد بوده و اختلاف بین گروه ها معنی دار بود (۰۱۵/۰ = P). در دو ساعت بعد از عمل، بروز تهوع در چهار گروه مذکور به ترتیب ۸/۱۰، ۳/۵، ۲/۲۲ و ۹/۲۷ درصد بود (۰۳۵/۰ = P). بروز استفراغ در ریکاوری نیز بین چهار گروه به ترتیب ۲/۱۶، ۹/۷، ۷/۱۶ و ۳/۳۳ درصد بود (۰۳۹/۰ = P). شدت تهوع در ریکاوری نیز بین گروه ها متفاوت بود و گروه دیمن هیدرینات-اندانسترون، شدت تهوع پایین تری داشتند. شدت درد در زمان ترخیص در گروه دریافت کننده ی متوکلوپرامید کمتر بود.نتیجه گیری: ترکیب دارویی دیمن هیدرینات- اندانسترون نسبت به ترکیب دیمن هیدرینات- متوکلوپرامید و دیمن هیدرینات تنها، باعث کاهش بیشتر تهوع و استفراغ بعد عمل جراحی کاتاراکت شد.

کلیدواژه ها:

Postoperative Nausea and vomiting ، Cataract ، Dimenhydrinate ، Metoclopramide ، Ondansetron