ارزیابی تناسب اراضی برای کشت گندم آبی در بخشی از اراضی شهرستان باغملک با استفاده از روش فائو

رشد روز افزون جمعیت و فشار روز افزون به منابع خاک از طرفی و نابودی منابع طبیعی از طرف دیگر باعثشده است که عصر حاضر با بحران های گوناگون روبه رو گردد. بنابر این نیاز به استفاده بهنیه و پایدار از منابعخاک و اراضی ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف ارزیابی تناسب اراضی برای کشت گندم با استفادهاز روش فائو در بخشی از اراضی شهرستان باغملک انجام شد. بدین منظور عملیات حفر، نمونه برداری و انتقالنمونه ها جهت آزمایش های فیزیکی و شیمیایی لازم از ۳۵ عدد نمیرخ خاک انجام شد. نتایج نشان داد که کشتمحصول گندم به دلیل آبیاری دارای محدودیت نمی باشد. ارزیابی تناسب نشان داد که اکثر واحدهای خاک دارایمحدودیت شوری و سدیمی برای کشت گندم هستند که مربوط به میزان بالای شوری و قلیائیت در خاک های منطقه است.همچنین در همه واحدهای خاک محدودیت مربوط به حاصلخیزی وجود دارد که این مساله به دلیل مقادیر بالای آهک درخاک های منطقه است. با اعمال عملیات آبشویی و ارتقا مدیریت حاصلخیزی اراضی تحت کشت میتوان ازمحدودیت های مشاهده شده کاست و سبب ارتقای تولید محصول گندم در منطقه شد.

کلیدواژه ها:

تناسب اراضی ، روش فائو ، شور و سدیمی ، محدودیت