مروری بر تاثیر افزودن پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها بر ویژگی های فیلم ها و پوشش های خوراکی

امروزه، مواد بسته بندی معمولی که با استفاده از منابع تجدید ناپذیر ساخته می شوند، با جایگزین های پایدارتری همانند پلیمرهایزیستی طبیعی (پروتئین ها، پلی ساکاریدها و لیپیدها) جایگزین شده اند. در بسته بندی خوراکی، می توان بین فیلم ها یا پوشش هایخوراکی تفاوت قائل شد. این بسته بندی را می توان با ترکیبات فعال زیستی جهت توسعه بسته بندی مواد غذایی کاربردی که قادر بهبهبود وضعیت سلامت مصرف کننده اند ترکیب کرد. از جمله ترکیبات زیست فعالی که می توان اضافه کرد، پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها هستند. در این بررسی، تحقیقات اخیر در مورد فیلم ها و پوشش های خوراکی فعال شده با پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها،برهمکنش های بین آنها و ماتریکس و تغییرات در خواص فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی آنها را بررسی می کند.به ویژه، از آنجایی که پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند، نسبت به عوامل خاصی مانند pH یا دما حساس تر هستند،در حالی که ترکیبات پری بیوتیک مشکل کمتری دارند. برهمکنش هایی که در داخل ماتریس رخ میدهند را میتوان به دو گروه اصلیتقسیم کرد؛ پیوند کووالانسی ((COH(۲), –OH, -NHR, –NH(۲) و غیره) و برهمکنش های غیرکووالانسی (نیروهای واندروالس، پیوندهیدروژنی، برهم کنش های آبگریز و الکترواستاتیکی). هنگامی که پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها اضافه می شوند، برهمکنش هایکووالانسی و غیرکووالانسی اصلاح می شوند. خواص فیزیکی و مکانیکی فیلم ها و پوشش ها مستقیما به برهم کنش هایی بستگی داردکه بین پلیمرهای زیستی رخ میدهند. دانش بیشتر در مورد تاثیر این ترکیبات بر فعل و انفعالاتی که در داخل ماتریکس رخ می دهد،امکان کنترل بهتر این ویژگی ها و درک بهتر رفتار بسته بندی های خوراکی فعال شده با پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها را فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

پوشش های خوراکی ، سین بیوتیک ، پروبیوتیک ، پری بیوتیک