مقایسه ی فشار مراقبتی در مراقبان بیماران مبتلا به سرطان و اختلالات روانی مزمن

مقدمه: خانواده ی بیماران مبتلا به اختلالات روانی و جسمانی مزمن، اقدامات حمایتی متعددی را برای بیمار انجام می دهند. مراقبان این گروه از بیماران، فشار مراقبتی زیادی را متحمل می شوند. شناسایی میزان این فشارها می تواند نقش تعیین کننده ای در ارتقای سلامت روانی آن ها داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی فشار مراقبتی در مراقبان بیماران جسمانی و روانی مزمن انجام شد.روش ها : این مطالعه ، مقطعی از نوع توصیفی بود که در آن ۳۰۰ نفر از مراقبان بیماران مبتلا به سرطان و اختلالات روانی مراجعه کننده به بخش های بستری و سرپایی بیمارستان های سیدالشهدا (ع)، نور و فارابی در تابستان سال ۱۳۹۸ به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه ی فشار مراقبتی Novak و Guest و پرسش نامه ی محقق ساخته ی ویژگی های جمعیت شناختی بود. داده‎ها با استفاده از آزمون Independent t مورد تجزیه و تحلیل گرفت.یافته ها: میانگین فشار مراقبتی در مراقبان بیماران مبتلا به سرطان، ۹۲/۱۷ ± ۸۰/۵۵ و میانگین فشار مراقبتی در مراقبان بیماران مبتلا به اختلالات روان، ۰۲/۲۰ ± ۶۰/۶۲ بود. تفاوت معنی داری بین نمره ی کلی فشار مراقبتی و زیرمقیاس های آن در مراقبان بیماران مبتلا به سرطان و اختلالات روان وجود داشت که با توجه به میانگین نمرات، این مقادیر در مراقبان بیماران روان بیشتر از مراقبان بیماران مبتلا به سرطان بود، اما بین مولفه ی فشار مراقبتی وابسته به زمان تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: مراقبت از بیماران مبتلا به بیماری های مزمن، فشار مراقبتی زیادی را در مراقبان ایجاد می کند که میانگین فشار مراقبتی در مراقبان بیماران مبتلا به اختلالات روان بیشتر از مراقبان بیماران مبتلا به سرطان می باشد.

کلیدواژه ها:

فشار مراقبتی ، بیماری مزمن ، مراقبان خانوادگی