گزارش مورد مننژیت کریپتوکوکال مقاوم به درمان ضد قارچ در یک بیمار پیوند کلیه
محل انتشار: مجله دانشکده پزشکی اصفهان، دوره: 39، شماره: 637
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IMSJ-39-637_003
تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: مننژیت کریپتوکوکال، مننژیت قارچی مزمنی است که توسط Cryptococcus neoformans یا Cryptococcus gattii ایجاد می شود. سندرم نقص ایمنی اکتسابی و مصرف داروهای سرکوب کننده ی سیستم ایمنی، اصلی ترین عوامل زمینه ای بیماری محسوب می شوند. در این گزارش مورد، بیمار مبتلا به مننژیت کریپتوکوکال معرفی می گردد که پس از سه ماه مراقبت و پایش و درمان ناموفق، بیمارستان را ترک کرد.گزارش مورد: بیمار خانم ۲۰ ساله ای بود که سه سال قبل تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفته بود و با سردرد منتشر، دوبینی، ترس از نور، ترس از صدا، کاهش وزن، استفراغ و علامت کرنیگ به بیمارستان الزهرای (س) اصفهان مراجعه نمود. با جداسازی مخمر از کشت مایع مغزی- نخاعی داروی فلوکونازول برای بیمار تجویز شد. پس از ۱۸ روز، رژیم داروی ضد قارچ به آمفوتریسین B دزوکسی کولات تغییر یافت. به دلیل عدم بهبود علایم، بیمار با رضایت شخصی پس از سه ماه بیمارستان را ترک کرد. شناسایی مولکولی قارچ با روش Polymerase chain reaction-Restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) انجام شد. بدین منظور، قطعه ی ITS۱-۵.۸S-ITS۲ تکثیر و با آنزیم محدودالاثر HpaII برش داده شد و با استفاده از الگوی باندهای برش داده شده با اندازه های ۱۲۷ و ۴۲۸ جفت باز، Cryptococcus neoformans به عنوان عامل بیماری شناسایی شد.نتیجه گیری: بیماران مصرف کننده ی داروهای سرکوب کننده ی سیستم ایمنی، در معرض خطر ابتلا به عفونت مهاجم قارچی هستند. با توجه به ظهور ایزوله های بالینی مقاوم به ترکیبات ضد قارچی، بررسی حساسیت های دارویی قارچ ها در آزمایشگاه های تخصصی به موازات درمان بالینی بیماران، توصیه می شود تا از میزان مرگ و میر و همچنین، تحمیل عوارض جانبی داروهای ضد قارچی به این بیماران جلوگیری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میترا سادات دیهیمی
Student of Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محسن میدانی
Associate Professor, Department of Infectious Diseases, Imam Khomeini Hospital Complex, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد سعادت نیا
Professor, Department of Neurology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
رسول محمدی
Associate Professor, Department of Medical Parasitology and Mycology, School of Medicine AND Infectious Diseases and Tropical Medicine Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :