مقایسه ی تاثیر آروماتراپی با اسانس اسطوخودوس و گل سرخ بر پیشگیری از بروز سردرد ناشی از انفوزیون نیتروگلیسیرین در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه ی قلب

مقاله پژوهشی مقدمه: عارضه ی جانبی نیترات ها، سردرد است که مصرف این دارو را در بعضی بیماران محدود می کند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی با اسانس اسطوخودوس و گل سرخ بر پیشگیری از بروز سردرد در بیماران بستری بخش مراقبت های ویژه ی قلب، انجام شد. روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، ۴۵ بیمار مبتلا به بیماری قلبی به روش در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در ۳ گروه قرار گرفتند. در گروه های مداخله (گل سرخ و اسطوخودوس) به محض شروع انفوزیون نیتروگلیسیرین، پنبه ی آغشته به ۳ قطره از آن اسانس، به مدت نیم ساعت استنشاق گردید و در گروه شاهد، از هیچ رایحه درمانی استفاده نشد. با استفاده از مقیاس دیداری درد، در طی زمان های ۱۵، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ دقیقه پس از رایحه درمانی، بروز سردرد بررسی شد. در صورت بروز سردرد در هر یک از گروه ها، از قرص استامینوفن ۳۲۵ میلی گرمی جهت درمان معمول سردرد، استفاده و در چک لیست ثبت گردیده و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: فراوانی بروز سردرد در طی مدت مطالعه در سه گروه، تفاوت آماری معنی داری نداشت. اما میزان مصرف استامینوفن برای تخفیف سردرد در گروه گل سرخ، به طور معنی داری، کمتر از گروه های شاهد و اسطوخودوس بود. نتیجه گیری: رایحه درمانی با گل سرخ و اسطوخودوس، ممکن است احتمال بروز سردرد ناشی از نیتروگلیسیرین انفوزیونی، را کاهش دهد. لذا پیشنهاد می شود به عنوان یکی از روش های درمانی موثر و کم عارضه مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

رایحه درمانی ، سردرد ، نیتروگلیسیرین ، اسطوخودوس ، گل سرخ