موزه ها و سیاست حافظه در دوره پهلوی دوم

موزه ششم بهمن در بهمن ماه سال ۱۳۵۵ در محل مجموعه شهیاد (آزادی کنونی) افتتاح شد. این موزه از جمله تلاش های حکومت پهلوی در کنار دیگر ابزار همانند انتشارات، جشن ها و یادبودها برای تبلیغ انقلاب سفید شاه بود. این پژوهش با نگاهی به تلاش های حکومت پهلوی در راستای اشاعه اصول انقلاب سفید به چگونگی شکل گیری این موزه و اهداف ساخت آنها می پردازد و با بررسی طراحی موزه ها، رابطه آنها را با سیاست های حافظه ای حکومت پهلوی مورد مطالعه قرار می دهد. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی است و داده های تحقیق از اسناد و مدارک دست اول از جمله نامه های رسمی، قراردادها و عکس، و منابع کتابخانه ای جمع آوری شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که ایجاد موزه هایی مانند موزه ششم بهمن در دوران حکومت پهلوی به منظور ایجاد تاریخی رسمی برای مشروعیت بخشی به حکومت، تبلیغ ایدئولوژی و اصول مورد نظر آنها و شکل دهی به حافظه جمعی بود. در موزه ششم بهمن، حکومت با به کارگیری پیشرفته ترین روش های سمعی و بصری و جدیدترین روش های نمایش در صدد بود تا میان گذشته شکوهمند ایران و «تمدن بزرگ» پهلوی ارتباط برقرار کند و روایاتی گزینشی و در خدمت تبلیغات خود را اشاعه دهد.

کلیدواژه ها:

حافظه ، سیاست فرهنگی ، سیاست حافظه ، پهلوی ، موزه ششم بهمن ، انقلاب سفید