مقایسه رفتارهای درد بیماران آسیب دیده مغزی مبتنی بر ویژگی های بالینی: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: اغلب بیماران آسیب دیده مغزی بستری در بخش مراقبت ویژه، قادر به گزارش درد خود نیستند و برای بررسی درد آنان ابزار CPOT-Neuro توسعه یافته است. اما ممکن است این بیماران، با توجه به شرایط بالینی، رفتارهای درد متفاوتی از خود نشان دهند؛ لذا این مطالعه با هدف مقایسه رفتارهای درد در بیماران آسیب دیده مغزی مبتنی بر ویژگی های بالینی آنان انجام شد. روش ها: این پژوهش مقطعی بر روی ۱۳۲ بیمار آسیب مغزی در شهر آمل که به روش در دسترس از آذر تا اسفند ۱۴۰۲ وارد مطالعه شدند، انجام شد. داده ها با استفاده از چک لیست جمعیت شناختی و ابزار مشاهده درد بحرانی- عصبی جمع آوری شد. رفتار بیماران قبل، حین و بعد از تغییر وضعیت (رویه دردزا) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: با توجه به فراوانی رفتارهای درد مشاهده شده در حین رویه دردزا، در کل ۱۰۵ بیمار تغییر در حالت چهره، ۱۳ بیمار پاسخ خودمختار، ۸۸ نفر حرکات بدنی، ۴۶ بیمار تغییر در صداسازی و تحمل ونتیلاتور و ۳۱ بیمار تغییر تون عضلانی را نشان دادند. با مقایسه فراوانی این رفتارها در حین رویه دردزا بر اساس ویژگی های بالینی، شانس مشاهده حرکات بدن در حین رویه دردزا در بیماران غیرتروماتیک ۶۰ درصد کمتر از بیماران تروماتیک بود (P<۰.۰۵) احتمال مشاهده پاسخ خودمختار، صداسازی/ تحمل ونتیلاتور و تغییر تون عضلانی با بهبودی سطح هوشیاری، کاهش یافت (P<۰.۰۵) همچنین شانس مشاهده پاسخ خودمختار، حرکات بدن، صداسازی/ تحمل ونتیلاتور و تغییر تون عضلانی با تغییر سطح آرام سازی بیمار افزایش یافت (P<۰.۰۵) و احتمال مشاهده تغییر تون عضلانی در بیماران تحت تهویه مکانیکی ۷۴ درصد کمتر از بیماران بدون تهویه مکانیکی بوده است (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فراوانی رفتارهای درد مشاهده شده در بیماران آسیب دیده مغزی بر اساس نوع آسیب مغزی، سطح هوشیاری، سطح آرام سازی و نحوه تنفس متفاوت بود. این یافته ها، اهمیت در نظرگرفتن ویژگی های بالینی را هنگام ارزیابی و مدیریت درد این بیماران برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

Brain Injury ، Pain ، Behaviors ، Pain Measurement ، Intensive Care Units. ، آسیب مغزی ، درد ، رفتار ، اندازه گیری درد ، بخش مراقبت های ویژه