ارتقای تمایل به استخدام از طریق برندسازی کارفرمایی در دانشگاه های آجا

زمینه و هدف: برند کارفرمایی تصویری است که یک سازمان در ذهن کارجویان، کارکنان فعلی و سایر ذینفعان ایجاد می کند. این تصویر بر اساس عوامل مختلفی مانند فرهنگ سازمانی، ارزش ها، مزایا و فرصت های شغلی شکل می گیرد. برند کارفرما عاملی برای جذب نیروهای مستعد و ماهر است. اهمیت برندسازی کارفرما برای جذب استعدادها در سازمان­ها به سرعت در حال افزایش است و سازمان ها تلاش می­کنند از این ظرفیت به خوبی استفاده نمایند. از این­رو در این پژوهش به بررسی تاثیر ابعاد برندکارفرمایی بر تمایل به استخدام شدن در دانشگاه­های آجا (مطالعه موردی در دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری) پرداخته می شود.  روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع استفاده، کاربردی است و در آن از روش انجام آن توصیفی- پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری بود. برای جمع­آوری داده­های مربوط به متغیرهای شخصیت، اعتماد و احساس به برندکارفرما از پرسشنامه لین و پیتر (۲۰۱۴) و همچنین برای سنجش متغیرهای جذابیت و شهرت کارفرما و تمایل به استخدام از پرسشنامه آنه و همکاران (۲۰۱۳) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها از طریق مدل­سازی معادلات ساختاری با نرم­افزار لیزرل انجام شد. یافته ها: بر اساس تحلیل داده های پژوهش، شخصیت برند کارفرما بر اعتماد برند و احساس برند تاثیر مثبت و معناداری دارد و اعتماد برند و احساس برند بر جذابیت برند کارفرما تاثیر مثبت و معناداری دارد. از طرفی دیگر، جذابیت برند بر شهرت سازمان و تمایل به استخدام شدن تاثیر مثبت و معناداری دارد. در نهایت شهرت سازمان نیز به نوبه خود بر تمایل به استخدام شدن تاثیر مثبت و معناداری دارد. نتیجه گیری: افزایش شهرت سازمان و ارتقای تمایل کارکنان به استخدام، مستلزم افزایش جذابیت برند کارفرماست که خود به تعهد، احساس و شخصیت برند کارفرما وابسته است. بنابراین مدیران سازمان­های دفاعی باید در راستای بهبود برند کارفرمایی تلاش نمایند.

کلیدواژه ها:

برند کارفرما ، شخصیت برند کارفرما ، جذابیت برند کارفرما ، شهرت سازمان ، تمایل به استخدام شدن