بررسی زایایی الگوهای سازنده اسم مرکب در زبان فارسی

چکیده: پژوهش حاضر به بررسی زایایی الگوهای سازنده اسم مرکب در زبان فارسی با تکیه بر چارچوب نظری زایایی پلاگ(۲۰۰۳) می پردازد. بدین منظور نگارندگان از پیکره ای برگرفته از پایگاه دادگان زبان فارسی، ۱۳۰۰اسم مرکب استخراج نمودند. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری داده ها بر اساس مطالعات کتابخانه ای است.نگارندگان پس از بررسی و تحلیل داده های جمع آوری شده از پیکره پژوهش، اینگونه نتیجه گرفتند که روش کمی سنجش زایایی فرایندهای واژه سازی که پلاگ(۲۰۰۳) معرفی نموده، شمارش بروندادهای یک فرایند واژه سازی است. همچنین، روش های مختلف سنجش میزان زایایی الگوهای سازنده اسم مرکب، نتایج متفاوتی را از میزان زایایی این الگوها ارائه می دهد. تحلیل داده های استخراج شده از پیکره پژوهش نشان می دهد که در میان الگوهای سازنده اسم مرکب در زبان فارسی، الگوی (اسم + اسم) بیشترین زایایی را دارد و الگوهای (ضمیر + اسم، ضمیر + ستاک فعلی (حال)، اسم + فعل امر و عدد + عدد) با بسامد نوع ۱ واژه، نازایاترین الگوی سازنده اسم مرکب بوده و از کمترین میزان زایایی برخوردارند. کلید واژه ها : اسم سازی، زایایی، ترکیب، اسم مرکب، واژه تک بسامدی.

کلیدواژه ها:

Keywords: Nominalization ، Productivity ، Compound ، Compound noun ، Hapax legomena. ، کلید واژه ها : اسم سازی ، زایایی ، ترکیب ، اسم مرکب ، واژه تک بسامدی.