مروری بر چالش ها و روش های کمی سازی سازه ی سرگردانی ذهن در پژوهش های شناختی

بررسی فعالیت های خود به خودی مغز انسان به موضوعی جذاب در حیطه ی علوم اعصاب تبدیل شده است. سرگردانی ذهن یکی از پدیده های رایج در هنگام مطالعه روزمره به شمار می رود. همچنین این پدیده به عنوان پدیده ای که درک و شناخت ما را در بسیاری از مسایل مختلف حیطه ی حافظه، شناخت و عملکرد تحت تاثیر قرار می دهد، حائز اهمیت است. وقوع غیرآگاهانه و غیر قابل پیش بینی این پدیده اندازه گیری آن را با چالش های بسیاری مواجه کرده است. به نحوی که غالب افراد در پژوهش ها پس از شناسایی سرگردانی ذهن خود قادر به یادآوری زمان دقیق وقوع آن نبودند. لزوم مدیریت و کنترل این مقوله ضرورت بررسی پیرامون روش های اندازه گیری و کمی سازی آن را آشکار می کند. در این پژوهش به مرور روش های متعدد اندازه گیری سازه ی سرگردانی ذهن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

سرگردانی ذهن ، کمی سازی ، اندازه گیری ، کارکردهای شناختی