مسولیت بیمه گر در جبران خسارات تصادفات رانندگی و خسارات ناشی از مرگ میر و خسارات زاید بر دیه

قانون بیمه ایران در سال ۱۳۱۶ به تصویب رسیده که با وجود قدیمی بودنش، هنوز بر روابط بین بیمه گر و بیمهگذاران حاکم است. با توجه تحولات اقتصادی و صنتعی و زیاد شدن فعالیت های تجاری و معاملات اینترنتی،نه تنها قانون مذکور هیچ گونه تغییری نکرده، بلکه متاسفانه حتی در دانشکده های حقوق نیز به واحد درسی«حقوق بیمه» با وجود نقش مهم این رشته تحصیلی توجه زیادی نشده است. این باعث می شود که قضات و وکلای دادگستری نسبت به قوانین بیمه ناآشنا باشند. در حالی که با زیاد شدن دعاوی مربوط به قراردادهای بیمهو تنوع آن ها آگاهی حقوق دانان ( وکلا و قضات) به رشته حقوق بیمه ضروری می باشد. با تحولات و پیشرفتهای اقتصادی و اجتماعی نیز بهتر است، حتی برای رسیدگی به این دعاوی مراجع اختصاصی در دادگستریتشکیل شود. بیمه جنبه های مختلف حوادث و خسارات را در جامعه پوشش می دهد. در واقع در صورت وجودتامین مالی ایجاد شده به وسیله بیمه، صنتعگران و تجار می توانند با امنیت و اطمینان و پشتوانه لازم به فعالیتبپردازند. بیمه می تواند شرایطی را به بیمه گذاران تحمیل کند که باعث ایمنی بیشتر در محیط کار و تولیدکالاهای مطمئن تر شود. دعوی مسئولیت مدنی نه تنها بین مسئول حادثه و زیاندیده است بلکه دعوایی راجع بهبیمه و بیمه گر نیز است.امروزه،مسئولیت مدنی و بیمه، اهداف مشترکی دارند.برای مثال تسریع در پرداختخسارت از این قبیل است.در برخی از دعاوی، طرفین با یکدیگر توافق نموده و با سوءاستفاده از حق،دعوایی رادر دادگاه اقامه میکنند و این امر باعث تضییع حق بیمه گر می شود؛ بنابراین بیمه گر باید در دعوی مسئولیتمدنی حضور داشته باشد، از حق خود دفاع کند و پس از صدور رای آن را اجرا نماید.حضور بیمه گر دردعوی،از نظر حقوق تطبیقی امری مرسوم است.

کلیدواژه ها:

بیمه ، بیمه گر ، دعوی ، مسئولیت مدنی ، حادثه رانندگی ، خسارت