قتل ترحمی یا اتانازی و احکام آن

از دیرباز عمل اتانازی یا قتل ترحم آمیز در تاریخ زندگی بشر مطرح بوده است در ابتدا در موقعیت های استفادهمی شد که فرد با شیوه ای راحت در زمان بسیار کوتاهی بدون درد و رنج بمیرد،این موضوع هنوز هم وجود دارد.پایان دادن به درد و رنج بیماران مورد بحث و گفتوگوی فراوانی بوده و گروهی با استدلال های عقلی فرهنگیدینی حرفه ای مخالفت خود را با این عمل اعلام داشتند در مقابل گروهی دیگر با استقلال هایی موافقت خود رابا این عمل اعلام میکردند. این موضوع و زمینه های موجود برای سوءاستفاده از آن باعث عدم ایجاد قانون درخصوص قتل ترحمی شده است با این وجود در برخی کشورها جنبه قانونی به خود گرفته است. در حقوق کشورما در جهت رد یا پذیرش قتل از روی ترحم، به خصوص نوع داوطلبانه آن، استدلالات گوناگونی مطرح میباشد. در نظام حقوقی ایران قانون خاصی در ارتباط با قتل از روی ترحم به تصویب نرسیده است و از این جهتهریک از انواع آن بایستی در قالب قواعد حاکم بر قوانین و رویه قضایی موجود مورد بررسی قرار گیرد . اما بهطور کلی باید گفت با توجه به اینکه قوانین کشور بر اساس تعالیم دین مبین اسلام و بر مبنای فقه هستند به نظرنمی رسد که قانونگذار ما قانون مجازات اسلامی زمینهای را برای قانونی کردن قتل از روی ترحم ایجاد کردهباشد. در پژوهش حاضر با روش تحلیل – توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی قتل ترحمی یا اتانازیو احکام آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

قتل ، قتل ترحمی ، اتانازی ، مخالفان ، موافقان