بررسی مبانی فقهی به کارگیری شلاق حدی و تعزیری در اسلام

شلاق یا تازیانه یکی از مجازاتهای بدنی و بازدارنده است که برای فرد متهم و مجرم، پس از اثبات برخی جرایمدر شریعت مقدس اسلام، در نظر گرفته شده است. این نوع مجازات، هم به عنوان حد و هم به عنوان تعزیر درباره یمتهمین جرائم پس از اثبات جاری می گردد. توضیح آنکه شلاق در اسلام به عنوان یک حکم امضایی مورد پذیرشقرار گرفته و اکنون در حقوق ایران به عنوان یکی از مجازات های اصلی شایع و مهم در قبال برخی از جرایم حدینظیر: زنای غیرمحصنه، تفخیذ، مساحقه، قوادی، شرب خمر و تعدادی از جرایم تعزیری و بازدارنده وجود دارد.بدین بیان که پس از ارسال پرونده به اجرای احکام جهت اجرای حکم شلاق، قاضی اجرای حکم موظف استقطعیت و لازم الاجرا بودن حکم را مورد بررسی قرار داده و در صورت قطعی بودن رای و ابلاغ صحیح حکم،دستور اجرای حکم را صادر نماید موافقان شلاق به اجرای سریع و کم هزینه بودن آن و محقق شدن اهداف ارعابیو ترذیلی و بازدارنده گی مجازات و تحقق اصل فردی کردن مجازات عقیده دارند و مخالفان معتقدند کیفر شلاق بارویکردهای اصلاحی مجازات در تضاد است و به هیچ وجه باعث کاهش جرم نمی گردد وبه عوض باعث از دسترفتن جایگاه اجتماعی مرتکب و عدم امکان بازگشت وی به جامعه می گردد و هکذا معتقدند که با حقوق بشرمنافات دارد.

کلیدواژه ها:

مبانی فقهی ، شلاق حدی ، شلاق تعزیری ، حقوق کیفری