بررسی قرابت رضاعی در فقه امامیه و قانون و تطبیق آن با مسائل روز

با توجه به آنکه در صورت حصول شرایط ، رضاع در پیدایش رابطه خویشاوندی اثر دارد و از حیث مانعیت نکاح در حکم قرابت نسبیاست، لازم است شرایط فقهی و حقوقی تحقق رضاع بررسی و با مسائل به روز مطرح در حوزه آن تطبیق گردد تا در هر موزد مشکوکحصول یا عدم حصول رابطه رضاعی احراز شود. روش پژوهش حاضر از نوع اسنادی-کتابخانه ای می باشد و نوع تحقیق تحلیلی-توصیفی است. از بررسی مبانی فقهی رضاع با تاکید بر فقه امامیه و نیز با تاکید بر قانون مدنی ایران و بررسی جنبه حقوقی موصوع بهدست می آید رویکرد فقهی و حقوقی غالب بر تفسیر محدود و عدم نشر حرمت در موارد مشکوک نظیر شیرخوارگی ناشی از بانک شیرو مانند آن می باشد، همچتین در هر مورد برای نشر حرمت لازم است شرایط رضاع تماما احراز شود و نظریات مشهور فقهای امامیه درخصوص شرایط لازم برای رضاع مورد پذیرش مقاله حاضر است.

کلیدواژه ها:

رضاع ، قرابت رضاعی ، فقه امامیه ، شیرخوارگی ، نکاح