مطالعات بافتی در سنگهای کوارتز مونزونیتی منطقه کردناب، جنوب شرق زنجان

منطقه مورد مطالعه در حدود ۲۵ کیلومتری جنوب شرق شهر زنجان و در پهنه ساختاری البرز غربی- آذربایجان )زیرپهنه طارم( قرار دارد. واحدهای سنگیدارای رخنمون در منطقه کردناب شامل سنگهای آتشفشانی- آذرآواری ائوسن )جریانهای گدازه متنوع و انواع مختلف توف(، سنگهای گرانیتوییدی ائوسنپایانی )به ویژه کوارتز مونزونیت( و رسوبات آبرفتی کواترنری میباشند. در بین سنگهای آذرین درونی، سنگهای کوارتز مونزونیتی گسترش بیشتری درمنطقه دارند. کانیهای اصلی سنگهای کوارتز مونزونیتی شامل پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار، کوارتز و کلینوپیروکسن بوده که با مقادیری آمفیبول، بیوتیت،کانیهای اپاک، آپاتیت و زیرکن به عنوان کانیهای فرعی همراه هستند. کلریت، کلسیت، سریسیت، کان یهای گروه اپیدوت و کانیهای رسی به عنوانکانیهای ثانویه در سنگهای مورد مطالعه یافت میشوند. تنوعی از بافتها منجمله بافت دانهای، بافت اینترگرانولار، بافت پوییکلیتیک، بافت با رشد موازی،بافت آنتیراپاکیوی، بلورهای خورده شده و بافت غربالی در سنگهای کوارتز مونزونیتی مشاهده میگردد. بافت آنتیراپاکیوی، بافت پوییکیلیتیک، بافتغربالی، بافت با رشد موازی، بلورهای اسکلتی و بافت خوردگی در بلورها جزء بافتهای غیر تعالی بوده و ممکن است بر اثر هضم، اختلاط ماگمایی و یا افتناگهانی فشار به دلیل صعود سریع ماگما ایجاد شوند.

کلیدواژه ها:

سنگ نگاری ، بافت ، کوارتز مونزونیت ، کردنا ب ، زنجان