تکامل زمین شیمیایی پهنه های کائولینیزه منطقه باباجان، شمالشرق اهر (استان آذربایجانشرقی )، شمالغرب ایران

پهنه کائولینیزه منطقه باباجان (شمالشرق شهر اهر، استان آذربایجانشرقی ، شمالغرب ایران) محصول نفوذ سنگ های گرانودیوریتی به سن الیگوسن به درون سنگ های آندزیتی ائوسن می باشد. براساس مطالعات کانی شناسی ، کائولینیت ، کوارتز، کلریت ، مسکویت - ایلیت ، روتیل ، آناتاز، آلونیت ، گوتیت و هماتیت فازهای کانیایی این پهنه دگرسانی می باشند. محاسبات تعادل جرم با فرض Al به عنوان عنصر شاخص کم تحرک نشان می دهند که عناصری نظیر U، Nb، Pb، Sc و Cd در طی توسعه فرایندهای کائولینیتی شدن غنی شده و عناصری مانند Co، Be، V، Fe، Ti، P و Na با تهی شدگی همراه گشته اند. این در حالی است که عناصری چون Hf، Ga، W، Th، Ba، Rb و REE هردو فرآیند شستشو و تثبیت را متحمل شدهاند. الگوی توزیع REE به هنجار شده به کندریت نشان دهنده تفریق و غنی شدگی LREE نسبت به HREE و رخداد بی -هنجاری منفی Eu و Ce در طی کائولینیتی شدن سنگ های آندزیتی را به نمایش می گذارند. شواهد کانی شناسی (حضور آلونیت ) و پارامترهای زمین شیمیایی نظیر مقادیر Ba+Sr، La+Ce+Y، TiO۲ و بی هنجاری منفی Ce نقش برجسته فرآیندهای درونزاد و برونزاد در طی تکوین پهنه کائولینیزه منطقه باباجان را آشکار می سازند.

کلیدواژه ها:

پهنه کائولینیزه ، زمین شیمی ، تعادل جرم ، باباجان ، اهر.