فراوانی و پراکندگی جغرافیایی خانواده های مختلف سرخس ها در نهشته های تریاس بالایی -ژوراسیک زیرین ایران

به دلیل وجود ذخایر زغال سنگی غنی در سازند شمشک البرز، مطالعه ماکروفسیل های گیاهی نهشته های مذکور از دیرباز مورد توجه بسیاری از زمین شناسان و دیرینه شناسان گیاهی بوده است . ارزیابی ماکروفسیل های گیاهی سازند شمشک حاکی از آن است که در آن زمان فیلیکوفیت ها فراوان ترین شاخه نهانزادان آوندی در ایران بودند. ماکروفسیل های گیاهی شناخته شده از سرخس ها در ایران مربوط به خانواده های Matoniaceae, Dipteridaceae, Dicksoniaceae, Marattiaceae, Osmundaceae Schizaeaceae, می باشند و بیشترین شباهت بین البرز مرکزی و ایران مرکزی است . بخش اعظم گونه های شناسایی شده، از Osmundaceae و Dipteridaceae هستند. همچنین براساس شرایط زیستی ، فراوانی سرخس ها در یک منطقه ، آب و هوای گرم و مرطوب (مخصوصا خانواده (Osmundaceae را نشان می دهد. حضور نسبتا فراوان سرخس ها در سازند شمشک با خانواده هایی چون Dipteridaceae, Matoniaceae, Osmundaceaeو Schizaeaceae شرایط مشابهی در دوره ژوراسیک را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

ماکروفسیل های گیاهی ، سازند شمشک ، ارتفاعات البرز ، ایران مرکزی ، فیلیکوفیت