ارزیابی کارایی روش نشانگر کاربردی رس در زمینه سنجش مقدار کربن آلی کل

با توجه به هزینه بالای آنالیز راکایول، سنجش کمیت ماده آلی سنگ منشاء غالبا بصورت غیرمستقیم و از طریق لاگها انجام می گیرد. از جمله روشهای جدید در این زمینه ، روش نشانگر کاربردی رس (Icl) می باشد. طبق این روش، افزایش گاما معلول افزایش رسها و مواد آلی بوده و با سنجش گامای حاصل از کانی های رسی ، مابقی گاما به ماده آلی کل (TOC) نسبت داده می شود. نظر به اینکه کارایی روش Icl در کشورمان بررسی نشده است ، در این مطالعه از آن جهت ارزیابی سازند پابده استفاده شده و دقت نتایج حاصله با دقت روش LogR مقایسه گردید. انطباق ۸۱% نتایج Icl با مقادیر واقعی TOC و خطای پایینتر آن :MSE) ۲۳/۰، :MAPE ۲۵%) نسبت به روش :MSE) LogR ۴/۰، :MAPE ۲۹%)، کارایی روش را تایید نمود. در نهایت ، TOC سازند پابده در چاه آزمایش از ۵/۰ تا ۵/۴ متغیر بوده که بخش اعظم آن در زون میانی سازند تجمع یافته است .

کلیدواژه ها:

سنگ منشاء ، نشانگر کاربردی رس ، ماده آلی کل ، سازند پابده ، لاگهای پتروفیزیکی