درهم تنیدگی ژئوشیمیایی ذخایر بروندمی (معدن روی کالامین ، استان یزد)

معمولا برای درون یابی داده های ژئوشیمیایی و افراز شعاع اثر شبکه های متساوی البعد، از روش های زمین آماری و الگوریتم هایی نظیر واریوگرافی استفاده میشود تا برآورد قابل قبولی از شعاع اثر متغیرهای ناحیه ای بعمل آید. اما در مواردی که توزیع عناصر شاخص ، مستقل از هاله های لیتوژئوشیمیایی اولیه باشند، احتمال تبعیت از / تداخل با خوشه بندی هندسی سامانه های گسلی افزایش می یابد و در چنین مواردی، روش های زمین آماری پاسخگوی نیازهای اکتشافی نخواهند بود. در اغلب ذخایربروندمی و برخی از رخساره های ماگمایی گرمابی ، تغییرات عیار معدنی تحت تاثیر گسل های شعاعی یا حلقوی پنهانی است که در حین تشکیل کانسار یا قبل از آن بوجود آمده و موقعیت آنها تعیین کننده تصمیمات راهبردی برای ادامه فازهای اکتشافی است . شاخص در هم تنیدگی ژئوشیمیایی (IGE) ، کمیت جدیدی است که مطابق اصول هندسه طلایی و ذیل محاسبه تابع مارپیچ لگاریتمی بدست می آید. IGE ، با بهره گیری از سری نامتناهی فیبوناچی ، رابطه مکانی بی هنجاری های ژئوشیمیایی با هندسه گسل ها را برآورد و نظم ذاتی آنها را آشکار می نماید. در این تحقیق ، از داده های لیتوژئوشیمیایی معدن روی کالامین (استان یزد)، برای دستیابی به شاخص مذکور استفاده شده است . نتایج نشان می دهند که برخی از عناصر ردیاب این کانسار دارای توزیع شبه مارپیچی هستند و برای ادامه اکتشافات تفصیلی پیشنهاد می گردند.

کلیدواژه ها:

اکتشافات معدنی ، درهم تنیدگی ژئوشیمیایی ، کانسار روی کالامین .