مطالعه سبک سمبولیسم در نقاشی های فریدا کالو

سمبولیسم به عنوان جنبش هنری و ادبی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، به بیان احساسات و معانیعمیقتر و معنو یتر از طریق نمادها و استعاره ها توجه دارد. انسان با گرایشی که از ابتدا به آفرینش نمادها داشته،به شکلی ناخودآگاه اشکال را تغییر داده و به آنها اهمیت روانی بسیاری داده است. فریدا کالو، یکی از مشهورترینهنرمندان مکزیکی، با بهره گیری از سبک سمبولیسم دنیای درونی و تجربه های شخصی خود را در نقاشی هایش بهنمایش گذاشته است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقاشی های فریدا کالو و مطالعه دقیق تصاویر نمادین در آثار اواست تا از یکسو با تحلیل نمادها قسمتی از پیچیدگی آثار او را رمزگشایی کند و از سوی دیگر به درک و شناختعمیقی از زندگی و احساسات درونی هنرمند دست یابد. بنابراین در راستای پاسخ به این پرسش اساسی کهسمبولیسم در نقاشی های فریدا کالو چگونه ظهور و بروز یافته است؟ اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای و اینترنتیگردآوری شد و ۳ اثر از نقاشیهای او با روش توصیفی تحلیی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نمادهای موجود در آثار او اعم از عناصر طبیعی همچون حیوانات و گیاهان و استفاده از عناصر بصریدیگر همچون لباس، قلب، خون، قیچی و ... و بهره گیری از رنگها به نوعی بیانگر دردها، امیدها و تضادهای درونیاو است که از یکسو به بیان احساسات شخصی و تجربیات دردناک خود می پردازد و از سویی دیگر به مخاطب اینامکان را می دهد تا با این احساسات و تجربیات ارتباط برقرار کند. فریدا کالو با ترکیب نمادهای فرهنگی مکزیکی وعناصر فردی، به شکلی هنرمندانه دنیای درونی خود را بازتاب داده است.

کلیدواژه ها:

سمبولیسم ، نقاشی های فریدا کالو ، خودنگاره با گردنبند خاردار و مرغ مگس خوار ، دو فریدا ، گوزنزخمی.