بررسی تاثیر پنهان رسانه های اجتماعی در تعلیم کودکان

امروزه، پس از سال ها تلاش توسط محققین و فعالان حقوق اجتماعی، حقوق کودک به صورت اختصاصی خود و نه در ضمن حقوق بزرگسالان مورد توجه قرار میگیرد. از جمله اتفاقات تاثیر گذار تدوین و مکتوب نمودن این حق در کنوانسیون حقوق کودک است. اگرچه این قوانین نسبتا جامع و کامل بوده و تقریبا به تمامی وجوهی اثرگذار بر کودک می پردازد، همچنان بررسی و در نظر گرفتناثرات غیر مستقیم که می توان بر کودکان اعمال کرد، مغفول مانده است. از مسلم ترین حقوق کودک حق رشد و آموزش میباشد. اگرچه این دو حق در کنوانسیون حقوق کودک ذیل یکدیگر قرار گرفته اند، اما ارتباط تنگاتگی با یکدیگر داشته و عملا در امتداد یکدیگر محسوب می شوند. پرواضح است که آموزش با کیفیت که بتواند نیازهای کودکان را برآورده کرده و او را برای ورود به جامعه و رسیدن به کمال خود آماده کند، میتواند زمینه ساز رشد سازنده او گردد. به همین جهت لازم است توجه ویژه ای به امر آموزش کودکان مبذول گردد.در عصر حاضر، رسانه های اجتماعی به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی در شکل گیری و هدایت فرآیند یادگیری و آموزش کودکان شناخته می شوند. این رسانه ها نه تنها به گسترش اطلاعات کمک کرده، بلکه تاثیرات عمیق و پنهانی بر روی رشد شناختی، اجتماعی و عاطفی کودکان دارند. تاثیرات مثبت رسانه ها شامل تسهیل دسترسی به منابع آموزشی، افزایش تعاملات اجتماعی و ارتقاء مهارت های دیجیتال است. کودکان از طریق پلتفرم های مختلف می توانند با محتوای آموزشی متنوعی آشنا شوند که به رشد شناختی آنها کمک می کند. همچنین، ارتباط با همسالان از طریق این رسانه ها می تواند به تقویت مهارت های اجتماعی و عاطفی منجر شود.با این وجود، تاثیرات منفی و همچنین سواستفاده از این ابزار قدرتمند ارتباطی نیز قابل توجه است. استفاده بی رویه از رسانه های اجتماعی می تواند منجر به انزوا، کاهش تمرکز و مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی شود. همچنین، قرار گرفتن در معرض محتوای نامناسب و القائات منفی ممکن است بر روی هویت و ارزش های کودکان تاثیر بگذارد. این القائات میتواند در دراز مدت تفکرانحرافی را در کودک نهادینه کرده و حق انتخاب آزاد را از کودک سلب کند. این مقاله با استفاده از روش های تحقیق کیفی و کمی، به تحلیل اطلاعات عرضه شده توسط رسانه ها به کودکان پرداخته و به بررسی چگونگی مدیریت و جهت دهی پنهان استفاده از رسانه های اجتماعی در فرآیند تعلیم کودکانمی پردازد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که نیاز به تدوین سیاست ها و راهکارهای مناسب و همچنین قانونگذاری برای استفاده سالم از رسانه های اجتماعی در آموزش کودکان احساس می شود تا بتوان از مزایای آن بهره برداری کرد و آسیب ها را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

القائات غیر مستقیم ، تلویزیون ، حق هویت کودک ، حق برحفاظت از کودک ، رسانه های جمعی