آینده ای در سایه تغییرات اقلیمی: بررسی تاثیر مهاجرت های اجباری بر حق آموزش کودکان در جریان تغییرات اقلیمی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 199

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCR02_095

تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از بزرگترین چالش های جهانی قرن ۲۱ شناخته می شود و تاثیرات آن بر زندگی انسان ها به ویژه در کشورهای در حال توسعه، روز به روز افزایش می یابد. این تغییرات نه تنها بر محیط زیست بلکه بر جنبه های اجتماعی و اقتصادی جوامع نیز تاثیرگذار است. یکی از پیامدهای جدی تغییرات اقلیمی، مهاجرت های اجباری است که به دلیل بروز بلایای طبیعی، کمبود منابع آب و غذا، و تغییرات شدید آب و هوایی رخ می دهد. این مقاله به بررسی تاثیر مهاجرت های اجباری ناشی از تغییرات اقلیمی بر حق آموزش کودکان می پردازد. با توجه به اینکه آموزش یکی از حقوق بنیادین کودکان و عامل کلیدی در توسعه پایدار جوامع است، این تحقیق سعی دارد تا نشان دهد چگونه جابجایی های جمعیتی ناشی از تغییرات اقلیمی می تواند دسترسی کودکان به آموزش را تحت تاثیر قرار دهد و چه تدابیری برای حفظ این حق ضروری است. روش: داده های موجود در این پژوهش که در مورد تاثیرات تغییرات اقلیمی بر مهاجرت و حق آموزش است از طریق تحلیل اسنادی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از منابع معتبر و ادبیات موجود در زمینه تغییرات اقلیمی و حقوق کودک تحلیل شدند. نتایج به صورت توصیفی و تحلیلی ارائه گردید و یافته ها با توجه به نظریات موجود در ادبیات تحلیل شده و پیشنهاداتی برای سیاست گذاران و نهادهای آموزشی ارائه می شود.یافته ها: تحقیقات نشان می دهد که تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از عوامل اصلی مهاجرت، تاثیرات عمیقی بر جوامع آسیب پذیر دارد. افزایش دما، خشکسالی و سیلاب ها باعث از دست رفتن منابع طبیعی و معیشت مردم شده و بسیاری را مجبور به ترک خانه هایشان می کند و آنان را از حقوق اولیه بشری خود محروم می سازد. این مهاجرت ها به ویژه بر کودکان تاثیر منفی می گذارد و دسترسی آن ها به آموزش را کاهش می دهد. خانواده ها در جستجوی امنیت و معیشت جدید، اغلب کودکان خود را از تحصیل باز می دارند.علاوه بر این، این مهاجرت های اجباری نه تنها بر فرد مهاجر بلکه بر جوامع مقصد نیز فشار وارد می کند. افزایش جمعیت در مناطق جدید می تواند به چالش هایی در زیر ساخت های آموزشی و اجتماعی منجر شود. عدم توجه به سیاست های مناسب برای حمایت از مهاجران و حق آموزش آنان، تبعات منفی بیشتری را به همراه خواهد داشت. با این حال، برخی کشورها با اجرای برنامه های حمایتی و آموزشی ویژه برای کودکان مهاجر توانسته اند تا حدی بر این چالش ها غلبه کنند. این تجربیات می تواند به عنوان الگوی مناسبی برای سایر کشورها مورد استفاده قرار گیرد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که تغییرات اقلیمی نه تنها بر محیط زیست بلکه بر جوامع بشری نیز تاثیرات عمیقی دارد. مهاجرت های ناشی از بحران های اقلیمی به ویژه بر کودکان که از گروه های آسیب پذیر هستند تاثیر منفی می گذارد و دسترسی آن ها به آموزش را که حق بشری آنهاست تهدید می کند. بنابراین، لازم است که قانونگذاران با اتخاذ رویکردهای جامع و حمایتی، به نیازهای این گروه توجه کنند. ایجاد برنامه های آموزشی و اجتماعی برای کودکان مهاجر می تواند به بهبود وضعیت آنان و کاهش تبعات منفی ناشی از مهاجرت کمک کند. در نهایت، همکاری بین المللی و توجه به جنبه های انسانی بحران های اقلیمی می تواند راه حل های موثری برای این چالش ها ارائه دهد.

نویسندگان

سحر فروزنده ملاطی

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بشر دانشگاه حضرت معصومه (س)-قم