ساز و کارهای حقوقی در جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعیاشخاص ضعیف به ویژه کودکان با تاکید بر قانون مدنی

این مقاله با هدف بررسی ساز و کارهای حقوقی در جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعی یا اشخاص ضعیف با تاکید بر قانون مدنی با رویکرد توصیفی و تحلیلی است. توضیحات، یافته ها بیانگر این است که اساسا مفهوم اشخاص ضعیف در این مقاله، دارای گستره ی موسع مفهومی و موضوعی است. آنچه محل تاکید این مقاله در مورد اشخاص ضعیف است؛ موکلین ناآگاه به مسائل حقوقی، شهروندان ناآگاه به سازو کارهای شروط در قراردادها با احتمال آسیب توسط افراد سودجو، مصرف کنندگان آسیب پذیر، معتاد مسلوب الاراده، مضطر در انجام معاملات، مختل المشاعرین و سازو کارهای قانون مدنی در شرط وجه التزام برای طرف ضعیف قرارداد و موارد مشابه را شامل می شود، که تبیین مفهوم، اصول، ضوابط و مرز روشن آن، می تواند به عدالت قضائی برای حمایت و پیشگیری از آسیب های اجتماعی محجوران و اشخاص ناآگاه به مواد قانونی کمک شایانی نماید. نتایج نشان می دهد، حمایت قانون مدنی از اشخاص مضطر در شروط قراردادها، حمایت از مصرف کننده، حمایت از موکل ناآگاه و رعایت مصلحت وی، حمایت از معتاد مسلوب الاراده، مضطر در انجام معاملات، بازدارندگی از آسیب به افراد ضعیف و ناآگاه به مر قانون با شیوه های قانونی نظارت، ضمانت اجرا و جبران خسارت و فسخ یا بطلان یا عدم نفوذ آنها، سقوط ولایت قهری سامان بخشیده است و از طریق کارکرد بازدارندگی مسئولیت مدنی، اشخاص را مکلف بهاحتیاط و پیش بینی ضرر نموده است.

کلیدواژه ها:

پیشگیری از آسیب های اجتماعی ، اشخاص ضعیف ، محجورین ، قانونمدنی