حق کودک در دسترسی به عدالت(نمونه پژوهی گروه وکلای ترمیمی در شهر مشهد)

حق دسترسی به عدالت یکی از مهمترین مصادیق حقوق شهروندی است که بایستی در مورد کودکان، با حساسیت و اهتمام بیشتری مورد توجه واقع گردد؛ چرا که احتمال آسیب پذیری کودکان در مواجهه با سازوکارها و روندهای قضایی، به مراتب بیشتر از سایر افراد است و این امر، ضرورت اتخاد رویکردهای حمایتی ویژه در این راستا را بیش از پیش آشکار می کند. این پژوهش، ضمن توجه به سازوکارهای بین المللی موجود (بالاخص کنوانسیون حقوق کودک) و بهره گیری از تجارب عملی برخی کشورها، به شیوه کیفی، حق کودک در دسترسی به عدالت را بر مبنای نمونه پژوهی گروه وکلای ترمیمی مشهد(که از سال ۱۳۹۸ در حوزه اطفال و نوجوانان در سطح این کلانشهر، خدمات حمایتی و حقوقی ارائه می دهند) مورد مطالعه قرار داده است. یافته های پژوهش، موید آن است که موانع مختلفی همچون عدم آگاهی از حقوق، زبان نامناسب و عدم دسترسی به مشاوره های قانونی، تاثیرگذاری منفی بر حق کودکان در دسترسی به عدالت دارند؛ بنابراین بایستی با اتخاذ رویکردهای حمایتی ویژه، ضمن تامین امنیت روانی برای کودک و خانواده وی،به کاستن از آثار جرم یا واقعه حقوقی بر کودک نیز مبادرت ورزید.

کلیدواژه ها:

امنیت روانی ، حق دسترسی به عدالت ، وکلای ترمیمی