تبیین روش های فقه فرزندپروری در ساحت تربیت جسمانی کودک
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 31
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CSJLP-5-3_009
تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1403
چکیده مقاله:
مقاله حاضر به بررسی روش های فقهی تربیت جسمانی کودک با تاکید بر دیدگاه های سنتی و معاصر فقه اسلامی می پردازد. تربیت جسمانی به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت کودک در اسلام مطرح است و والدین مسئولیت شرعی و اخلاقی برای تامین نیازهای جسمانی فرزندان خود دارند. در فقه سنتی، تاکید اصلی بر تامین نیازهای اولیه مانند تغذیه، پوشاک و بهداشت بوده است. در حالی که در فقه معاصر، با توجه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی، موضوعاتی مانند تغذیه سالم، ورزش و استفاده از تکنولوژی های پزشکی برای ارتقای سلامت جسمانی کودکان مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله، ابتدا به تعریف تربیت جسمانی از منظر فقه اسلامی پرداخته شده و سپس نقش والدین در تربیت جسمانی کودک به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، موضوعات مهمی چون حضانت، نفقه و رضاع در فقه اسلامی و ارتباط آن ها با تربیت جسمانی کودک تحلیل شده اند. علاوه بر این، تفاوت های دیدگاه های فقهی سنتی و معاصر درباره تربیت جسمانی کودک، به ویژه در زمینه هایی چون ورزش و سلامت جسمی، بررسی و مقایسه شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که فقه اسلامی به صورت جامع به تربیت جسمانی کودکان پرداخته و والدین را موظف به تامین نیازهای جسمانی و حفظ سلامت کودکان کرده است. در نهایت، مقاله با تاکید بر اهمیت انطباق آموزه های فقهی با شرایط روز و استفاده از تکنولوژی های نوین برای ارتقای سلامت جسمانی کودکان به پایان می رسد. مقاله حاضر به بررسی روش های فقهی تربیت جسمانی کودک با تاکید بر دیدگاه های سنتی و معاصر فقه اسلامی می پردازد. تربیت جسمانی به عنوان یکی از ارکان اصلی تربیت کودک در اسلام مطرح است و والدین مسئولیت شرعی و اخلاقی برای تامین نیازهای جسمانی فرزندان خود دارند. در فقه سنتی، تاکید اصلی بر تامین نیازهای اولیه مانند تغذیه، پوشاک و بهداشت بوده است. در حالی که در فقه معاصر، با توجه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی، موضوعاتی مانند تغذیه سالم، ورزش و استفاده از تکنولوژی های پزشکی برای ارتقای سلامت جسمانی کودکان مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله، ابتدا به تعریف تربیت جسمانی از منظر فقه اسلامی پرداخته شده و سپس نقش والدین در تربیت جسمانی کودک به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، موضوعات مهمی چون حضانت، نفقه و رضاع در فقه اسلامی و ارتباط آن ها با تربیت جسمانی کودک تحلیل شده اند. علاوه بر این، تفاوت های دیدگاه های فقهی سنتی و معاصر درباره تربیت جسمانی کودک، به ویژه در زمینه هایی چون ورزش و سلامت جسمی، بررسی و مقایسه شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که فقه اسلامی به صورت جامع به تربیت جسمانی کودکان پرداخته و والدین را موظف به تامین نیازهای جسمانی و حفظ سلامت کودکان کرده است. در نهایت، مقاله با تاکید بر اهمیت انطباق آموزه های فقهی با شرایط روز و استفاده از تکنولوژی های نوین برای ارتقای سلامت جسمانی کودکان به پایان می رسد.
کلیدواژه ها: