نقش ولایت تکوینی امامان معصوم علیهم السلام در هدایت باطنی با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبایی

عالی ترین مرتبه ولایت درمساله امامت، ولایت معنوی امامان است که از طریق پیمودن صراط بندگی حق، برای امام حاصل می شود. هدایت باطنی از مهم ترین شئون ولایت معنوی امام است. نقش معنوی معصومین در هدایت باطنی نقش فاعلی خاص است؛یعنی امام با اشراف و ولایتی که به قلوب دارد، در باطن افراد مستعد تصرف کرده و آنان را به کمالات والا هدایت کرده و یا مسیر هدایت به مطلوب را برای افراد هموار می کند. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، مبتنی بر داده های کتابخانهای به نقش معنوی ائمه به عنوان شیوه ای عالی و ممتاز در تربیت و هدایت افراد، با تاکید بر نظر علامه طباطبایی در زمینه تاثیر تصرفات تکوینی امام بر هدایت انسان ها پرداخته است و دو نقش فاعلی عام و نقش فاعلی خاص را برای امام ثابت می کند.در نقش فاعلی عام امام با وساطت خویش وجود و استمرار وجودی آفریدگان را تضمین و کمالات وجودی آن ها را ز قوه به فعلیت می رساند. نقش فاعلی خاص مربوط به تطهیر و هدایت نفوس است که نگارنده برای اثبات این مطلب، از تحلیل و تبیین نظر علامه طباطبایی بهره گرفته است.

کلیدواژه ها:

ولایت تکوینی ، ولایت ، هدایت باطنی ، امام