فرآیند دوستیابی نوجوانان در فضای مجازی و پیامدهای آن (مورد مطالعه: خانواده های فرودگاه بین المللی شهید هاشمی نژاد مشهد)

مقدمه و هدف: امروزه دوستی در فضای مجازی وارد عرصه زندگی افراد بویژه نوجوانان شده است. اما این فضا به علت ناآگاهی و عدم نظارت کافی بیش از آن برای نوجوانان مفید باشد، مضر است؛ از این رو پژوهش حاضر به فرآیند دوست یابی نوجوانان در فضای مجازی و پیامدهای آن بر خانواده های فرودگاه بین المللی شهید هاشمی نژاد مشهد پرداخته است. روش: روش این پژوهش از نوع کیفی و میدانی است که از تکنیک نظریه زمینه ای برای تجزیه تحلیل اطلاعات استفاده کرده است، ابزار تحقیق، مصاحبه نیمه استاندارد با تعدادی از نوجوانان بوده است. جامعه هدف نوجوانانی هستند که یکی از والدین یا هر دوی آنها شاغل در فرودگاه بین المللی شهید هاشمی نژاد مشهد هستند. در این تحقیق 6 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که هم با نوجوان هم با یکی از والدین آنها مصاحبه انجام شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد فرآیند دوست یابی در فضای مجازی به علت ویژگی های جذاب و متعدد و متنوعی که این فضا دارد به همان اندازه که آسان است خطرناک نیز هست و اکثر نوجوانان در این زمینه آگاهی بسیار اندکی دارند تا حدی که در معرض خطرات و آسیب های آن قرار گرفته اند. والدین در این زمینه مسئولیت مهمی دارند که برخی از آنها با شرکت در کلاس های آموزشی سعی کرده اند سواد رسانه ای خود را افزایش داده و به نوجوانان خود بسیاری از موارد را بیاموزانند. با انجام کدگذاری سه مرحله ای، عناصر اصلی در نظریه زمینه ای مانند شرایط زمینه ای، شرایط علی، شرایط میانجی و همچنین پیامدها و راهکارها به دست آمد که در بخش یافته ها مفصل به آن پرداخته شده است. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد هرچند شرایط زمینه ای و علی زیادی، مسیر دوست یابی در فضای مجازی را برای نوجوان فراهم می کند، اما اگر استفاده از فضای مجازی با نظارت والدین و نحوه ارتباط درست والدین با فرزندان مدیریت شود می تواند محیطی امن برای استفاده و اهداف سالم و در نتیجه رشد و توسعه فردی نوجوان به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

دوستیابی ، فضای مجازی ، نوجوانان ، دوست آنلاین ، دوستی واقعی