زمین لرزههای پارینه در امتداد گسل های درونقارهای کندلغز: نگاه ویژه بر گستره پرتغال مرکزی

هدف این مطالعه بررسی پیشینه پارینه لرزهشناختی در امتداد شاخه خاوری پهنه گسلی پایین دست دره تاگوس است . این سامانه گسلی با سازوکار راستالغز چپ بر یکی از ساختارهای لرزهزا در گستره پرتغال مرکزی و در نزدیکی پایتخت پرتغال است . گسترهای درونقارهای که با آهنگ دگرشکلی اندک، میزبان رخداد چندین زمین لرزه دستگاهی و تاریخی بوده است . توالی نهشته های پلیستوسن پایانی و هولوسن رخنمونیافته در سه ترانشه پارینه لرزهشناختی ، نشان از رخداد دست کم ۹ زمین لرزههای پارینه با میانگین دوره بازگشت ۱۴ هزار سال دارند. نتایج سن یابی به روش لومینسانس نوری دلالت بر رخداد جوانترین زمین لرزه در هولوسن میانی دارند. از سوی دیگر، کمینه جابه جایی افقی چپ بر در نزدیکی ساختگاه ترانشه ها برابر با ۷/۰ ± ۹/۲ متر اندازهگیری شده است . ازاین رو، بزرگای گشتاوری رخداد جوانترین زمین لرزه پارینه نزدیک به ۷ برآورد می شود. مدت زمان سپری شده از آخرین زمین لرزه و کمینه آهنگ لغزش، نشان از توانایی ایجاد زمین لرزه ای با بزرگای گشتاوری حدود ۷ دارد.

کلیدواژه ها:

پرتغال مرکزی ، پارینه لرزهشناسی ، لایدار ، لومینسانس نوری