بررسی اثر عمق لایه روانگرا در پاسخ لرزه ای موجشکن مرکب

موجشکن های مرکب یکی از متداولترین انواع موجشکن های مورد استفاده در بنادر، هستند. به موجب سست و روانگرا بودن لایه های فوقانی مصالح بستر دریا، ارزیابی احتمال روانگرایی موجشکن ها و همچنین بررسی عملکرد لرزه ای موجشکن های مستقر بر مصالح روانگرا اهمیت بالایی دارد. یکی از عوامل موثر در رفتار لرزه ای موجشکن مرکب مستقر بر بستر روانگرا عمق لایه مستعد روانگرایی است . در پژوهش حاضر اثر عمق لایه روانگرا در عملکرد لرزه ای موجشکن مرکب بررسی می شود. در این رابطه یک مدل عددی تفاضل محدود از موجشکن مرکب مستقر بر بستر روانگرا ایجاد و پاسخ لرزه ای آن با مشاهدات آزمایشگاهی مقایسه و صحت پاسخ آن بررسی می شود. نتایج حاصل نشان داد، حداقل ضخامت لازم برای لایه غیر روانگرای فوقانی به منظور بهبود عملکرد موجشکن ، معادل یک سوم ضخامت لایه روانگرا است .

کلیدواژه ها:

موجشکن مرکب ، مدلسازی عددی ، پاسخ لرزه ای ، اثر عمق لایه روانگرا ، روانگرایی