مطالعه عددی سیستم کنترلی ترکیبی لرزه ای غیرفعال

روش جداسازی جرمی قائم (VMI) به عنوان یکی از روشهای کنترلی جدید برای کنترل لرزه ای سازهها گسترشیافته است . در این روش کل سازه به دو زیرسیستم جرمی و سختی تفکیک و ارتباط بین آنها توسط یک جداساز برقرار می گردد. علاوه بر VMI استفاده از میراگر جرمی تنظیم شونده (TMD) یکی از روشهای موثر در کنترل ارتعاشات سازه مخصوصا، بارهای پریودیک است که فرکانس آن نسبت به فرکانس سازه تنظیم می شود. در این پژوهش سیستم کنترلی VMI و TMD باهم ترکیب و متغیرهای آن در حالات مختلف بررسی گردید تا بهینه ترین آنها بدست آید. با جانمایی تی امدی در نقاط مختلف سازه (نرم/ سخت )، فرکانس های مختلف تی امدی و میرایی های جداساز، بهینه ترین آنها تحت بار زلزله و پریودیک بدست آمد. دراین سیستم جدید ترکیبی با فرکانس های مختلف تی امدی تست شدند. وقتی که تی امدی برروی سازه نرم باشد شاهد کاهش حدودا ۸۰ درصدی برشپایه برای زلزله ،۸۵ درصد برای بارهارمونیک خواهیم بود. زمانی که تی امدی برروی سازه سخت باشد کاهش پاسخ برای زلزله حدودا ۷۵ درصد و بار هامونیک حدودا ۷۸ درصد در برشپایه است . همچنین این سیستم ترکیبی سبب کاهش چشمگیر تغییرمکان و به طبع آن نیروی ایجاد شده حاصل از ارتعاش جانبی درسازه می شود.

کلیدواژه ها:

جداساز قائم لرزه ای ، میراگر جرمی تنظیم شونده ، کنترل غیرفعال ، سازه نرم ، سازه سخت