شناسایی و تحلیل موانع دانشگاهی توسعه کارآفرینی با تاکید بر حوزه علوم انسانی و اجتماعی

هدف: امروزه حرکت به سمت توسعه کارآفرینی جزء اهداف و برنامه های همه دانشگاه ها محسوب می شود. به نظر می رسد، فعالیت های کارآفرینی در رشته های حوزه علوم انسانی و اجتماعی نسبت به سایر حوزه ها موفقیت های کمتری داشته اند. این عدم موفقیت از عوامل گوناگونی ناشی می شود که یکی از مهمترین آنها موانعی هستند که در درون دانشگاه ها وجود دارند. بر این پایه، هدف پژوهش حاضر شناسایی و تحلیل موانع دانشگاهی کارآفرینی با تاکید بر حوزه علوم انسانی و اجتماعی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که با استفاده از روش کیفی گرندد تئوری انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، اعضای هیات علمی رشته های علوم انسانی و اجتماعی بودند که از روش نمونه گیری هدفمند برای انتخاب اعضای نمونه استفاده شد. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیم ساختار یافته استفاده شد. فرآیند انجام مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری بعد از مصاحبه با ۱۸ نفر از اعضای هیات علمی ادامه پیدا کرد. برای تحلیل، تفسیر و کدگذاری داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. یافته ها: با تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها تعداد ۵۲ کد اولیه شناسایی شدند که این کدها در قالب ۷ مقوله فرعی و ۱ مقوله اصلی تحت عنوان موانع دانشگاهی دسته بندی شدند. بدین ترتیب، از دیدگاه مصاحبه شوندگان ۷ مقوله مدیریت و ساختار دانشگاه، کمبود بودجه دانشگاه، فرهنگ حاکم بر دانشگاه، وابستگی دانشگاه ها به دولت، قوانین دانشگاهی، آموزش های دانشگاهی، و ارتباطات دانشگاهی مهمترین موانع دانشگاهی توسعه کارآفرینی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی هستند.نتیجه گیری: شناخت موانع کارآفرینی نخستین اقدام برای توسعه و بهبود کارآفرینی است. در پژوهش حاضر با مطالعه کیفی دیدگاه اعضای هیات علمی حوزه علوم انسانی و اجتماعی، مهمترین موانع دانشگاهی توسعه کارآفرینی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی مورد بررسی و مداقه قرار گرفت. یافته های پژوهش ضمن بسط مبانی نظری این حوزه، می تواند به برنامه ریزی بهتر برای توسعه کارآفرینی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، کارآفرینی دانشگاهی ، اعضای هیات علمی ، حوزه علوم انسانی و اجتماعی