تهیه ی بالنگو و رس اصلاح شده با لیگاند تیولی سه دندانه و بررسی کاربرد آن در حذف کاتیون های جیوه : بهینه سازی به روش سطح پاسخ

در پژوهش حاضر برای اولین بار، نانوکامپوزیت مغناطیسی Magnetic Dimercapto propanol modified kaol- NH(۲)/Balangu بر پایه ی کائولینیت، بالنگو و ۲ و ۳ -دی مرکاپتو- ۱ - پروپانول سنتز و به عنوان جاذب برای حذف کاتیون های (+Hg(۲ مورد استفاده قرار گرفت. نانوکامپوزیت سنتز شده با آنالیزهای طیف سنجی مادون قرمز (IR-FT)، پراش پرتو ایکس (XRD) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM) و مغناطیس سنج نمونه ی ارتعاشی (VSM) با موفقیت مشخصه یابی شد. پارامترهای موثر بر میزان جذب شامل مقدار جاذب، pH ، غلظت آلاینده و زمان، بررسی و بهینه سازی شدند. به منظور تحلیل دادهها و تعیین شرایط بهینه، از روش طراحی آزمایش Response Surface Methodology (RSM) با نرم افزار Design Expert استفاده شد. مطابق نتایج به دست آمده، بیشترین ظرفیت جذب جیوه برای این نانوکامپوزیت در pH=۴، مدت زمان ۶۲ دقیقه، غلظت اولیه ی ۵۰ppm و مقدار جاذب مصرفی ۲ میلی گرم، برابر با ۴۶۳/۷۵mg/g بود.

کلیدواژه ها:

کائولینیت ، بالنگو ، لیگاند های تیولی ، جذب ، RSM ، فلزات سنگین