بررسی و شناسایی مولفه های طراحی شهرها به منظور حفظ میراث فرهنگی و تاریخی و ترویج هویت محلی- بازآفرینی و نمادسازی مکان

شهرها به عنوان مکان هایی که انسان در آنها زندگی می کند، نه تنها نیازهای مادی او را برطرف میکنند، بلکه بر روی روابط اجتماعی، فرهنگی و هویت افراد تاثیر گذارند. از این رو، طراحی شهرها به منظور حفظ میراث فرهنگی و تاریخی و ترویج هویت محلی اهمیت بسیاری دارد. در این مقاله به بررسی اهمیت حفظ میراث فرهنگی و تاریخی در طراحی شهرها، بازآفرینی و نمادسازی مکان پرداخته خواهد شد . روش تحقیق: روش از انواع کاربردی - توصیفی و تحلیلی و به شیوه استدلالی بوده، از منابع و متون معتبر کتابخانه ای، استناد به شبکه جهانی اینترنت و همچنین از نظرات کارشناسان و متخصصان شهرسازی و معماری نیز استفاده شده است. تایید مولفه های تحقیق به روش دلفی تعدیل شده بوده و از نظرات ۱۵ نفر از اساتید و متخصصان شهرسازی و معماری کمک گرفته شده است. در ابتدا با توجه به کتب و متون معتبر و مقالات علمی تعداد ۱۰ مولفه شناسایی و استخراج گردید. سپس مولفه ها در قالب پرسشنامه در اختیار کارشناسان و خبرگان قرار گرفت و نظرات کارشناسان و خبرگان لحاظ گردید و تعداد ۷ مورد از مولفه ها به روش دلفی تعدیل شده تایید شدند، در آخر مدل مفهومی نهایی ترسیم گردید. نتیجه گیری: مولفه های تحقیق عبارتند از: ۱ - ترویج هویت محلی ۲ - استفاده از فناوری ۳ - ارتقاء فضاهای عمومی ۴ - نگهداری و بازسازی ۵ - آموزش و آگاهی بخشی ۶ - مدیریت پایدار ۷ - ارتباط با مجامع محلی با توجه به تحقیقات انجام شده در زمینه طراحی شهرها به منظور حفظ میراث فرهنگی و تاریخی، ترویج هویت محلی، بازآفرینی و نمادسازی مکان، میتوان نتیجه گرفت که این موضوع یک ارتباط چالش برانگیز بین فرهنگ و شهرسازی است . از این رو، ضروری است که طراحان و سیاستگذاران شهری در طرح ها و برنامه های خود به این مسائل توجه ویژه ای داشته باشند تا شهرها به عنوان محیط هایی با هویت منحصر به فرد و میراث دار شناخته شوند.

کلیدواژه ها:

طراحی شهرها ، حفظ میراث فرهنگی و تاریخی ، نمادسازی