تاثیر خودشیفتگی مدیرعامل بر پاداش مدیران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیرعامل بر پاداش مدیران است. به همین منظور، داده های مربوط به شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی ده ساله بین سال های ۱۳۹۲ الی ۱۴۰۱ برای ۹۰ شرکت استخراج و از نرم افزار آماری ایویوز ۸ استفاده گردید. پژوهش حاضر از بعد هدف، از نوع توصیفی و تحلیلی است؛ از بعد فرآیند نوع پژوهش، کمی؛ از بعد منطق، یک پژوهش استقرایی، و از بعد نتیجه پژوهش، یک پژوهش کاربردی است. در این پژوهش جهت سنجش خودشیفتگی مدیرعامل از دو معیار اندازه امضای مدیرعامل و میزان تستوسترون مدیرعامل و برای اندازه گیری پاداش مدیران از لگاریتم طبیعی پاداش مدیران که از یاداشت های همراه صورت های مالی قابل استخراج می باشد استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل های آماری، نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش حاکی از آن است که خودشیفتگی مدیرعامل بر پاداش مدیران تاثیر مثبت و معناداری دارد. این امر نشان می دهد رفتار مدیر خودشیفته به منظور ارائه صورت های مطلوب به مالکان و سهامداران جهت افزایش پاداش و همچنین کسب رضایت مندی بیشتر صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

مالی رفتاری ، خودشیفتگی مدیرعامل ، پاداش مدیران