بررسی میزان چگونگی تدریس در مناطق چند فرهنگی و کاربرد انواع روش تدریس در آن مناطق

برنامه درسی معطوف به خرده فرهنگ ها در نظام تعلیم و تربیت کشورها از اهمیت و جایگاه مهمی برخوردار است و تنوع فرهنگی نیز واقعیتی غیرقابل انکار است که در رویکرد آموزش چندفرهنگی باید بدان توجهی شایسته نمود؛ لذا تنوع فرهنگی نسبت بهتفاوت های گروهی در دستاوردهای مادی و غیرمادی جلوه گر می شود.هدف اساسی آموزش چندفرهنگی به زعم صاحب نظران این قلمرو نائل گردیدن به موضوع برابری و عدالت آموزشی است.ضرورت توجه به آموزش چندفرهنگی در کشورمان نیز از آن جهت مطرح است که فرهنگ ایرانی شامل خرده فرهنگ ها، قومیت ها، نژادها، زبان ها و گویش های مختلف و متفاوتی است. پیداست آموزش های «تک فرهنگی» در کشورهایی نظیر کشور ما وافی به مقصود نبوده و ضروری است که به الزامات آموزش های چندفرهنگی در ایران توجه کرد. سه عنصر مهم نظام تربیتی شامل برنامه های درسی و آموزشی، تربیت معلم و مربی، الگوها و شیوه های تدریس مبتنی بر ویژگی های خرده فرهنگ های بومی در سطوح تحصیلی مختلف باید دچار تحول و دگرگونی گردد تا نتایج آموزشی و تربیتی موثری حاصل شود.