رابطه میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و اهمالکا ری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه بود. جامعه آماری این مطالعه که به روش توصیفی -همبستگی انجام شد، شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر قیر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. نمونه آماری مورد مطالعه بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی به تعداد ۱۸۶ نفر (۶۶ نفر پسر و ۱۲۰ نفر دختر) از دانش آموزان دختر و پسر انتخابومورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه شبکه های اجتماعی مجازی (علی آبادی و همکاران، ۱۳۹۸)وپرسشنامه »اهمالکاری« سولومون و راثبلوم استفاده شد. به منظور تعیین روایی پرسشنامه ها از روش تحلیل گویه و برای تعیین پایایی ، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که مورد تایید قرار گرفت .یافته های مطالعه نشان داد که استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی دارد اما بین میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اهمالکاری تحصیلی رابطه مثبت وجود دارد. به نظر می رسد استفاده از پتانسیل های شبکه های مجازی در جهت تحقق اهداف علمی و پیشرفت تحصیلی به عنوان منبعی قدرتمند می تواند نقشی مثبت در تسهیل فرآیندهای یادگیری و به تبع آن، کاهش اهمالکاری تحصیلی داشته باشد. از طرف دیگر، هر چند استفاده بیش از حد از شبکه های اجتماعی مجازی، اهمالکاری تحصیلی را افزایش می دهد و ممکن است مشکلاتی را برای دانش آموزان ایجاد کند، اما استفاده صحیح از شبکه های اجتماعی مجازی می تواند از تلاشهای تحصیلی دانش آموزان حمایت کند.

کلیدواژه ها:

اهمالکاری تحصیلی ، شبکه های اجتماعی مجازی ، دانش آموزان