بررسی رابطه ارزشیابی توصیفی با کیفیت زندگی در مدرسه : مورد مطالعه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی

کیفیت زندگی در مدرسه عبارت است از بهزیستی و رضایت کلی دانش آموزان از جنبه تجارب مثبت و منفی که ریشه در فعالیت های درون مدرسه ای دارد. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ارزشیابی توصیفی با کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزان کلاس پنجم مدارس ابتدایی شهر بشرویه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ است . در خصوص روش؛ این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر و معلمان کلاس پنجم مدارس ابتدایی شهر بشرویه بوده است که از این میان همگی معلمان کلاس پنجم مدارس شهر بشرویه به تعداد ۱۵ نفر و ۱۷۵ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه آماری در پژوهش شرکت نمودهاند. نمونه ی آماری دانش آموزان به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب و معلمان پایه پنجم همگی پرسشنامه ها را پاسخ دادند. در این پژوهش برای اندازهگیری متغیرهای مذکور از پرسشنامه های استاندارد بررسی عوامل موثر بر اجرای ارزشیابی توصیفی خرمرو(۱۳۹۳)، پرسشنامه کیفیت زندگی در مدرسه اندرسون و بروک (QOSL) که توسط دانش آموزان پاسخ داده شدند استفاده شد. دادهها با کمک نرم افزار SPSS ۲۴ و Amos از آزمونهای همبستگی ، مدلهای رگرسیون و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش در معادلات ساختاری برازش داده شده به مشاهدات نشان داد که ارزشیابی توصیفی با کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزان کلاس پنجم مدارس ابتدایی شهر بشرویه رابطه معناداری دارد و ارزشیابی توصیفی باعث بهبود کیفیت زندگی در مدرسه دانش آموزان می گردد. در پایان پیشنهاد می شود نقش میانجی نوع مدرسه و میزان تحصیلات والدین در رابطه بین ارزشیابی توصیفی و کیفیت زندگی در مدرسه نیز لحاظ شود.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، کیفیت زندگی ، مدرسه ، دانش آموز