بررسی نقش میانجی تحول دیجیتال بر رابطه بین یادگیری سازمانی و گردشگریپایدار در سازمان های گردشگری (مطالعه موردی کارکنان اداره کل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی استان کهگیلویه و بویراحمد)

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش میانجی تحول دیجیتال بر رابطه بین یادگیری سازمانی و گردشگری پایدار در سازمان های گردشگری میباشد. روش تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و از جهت ماهیت توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان اداره کل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی استان کهگیلویه و بویراحمد به تعداد ۱۴۷ نفر بودند از آنجا که حجم جامعه آماری محدود میباشد کل جامعه آماری به عنوان نمونه آماری و به روش تمام شمار مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شامل ۴۷ سوال بود که روایی پرسشنامه توسط استاد راهنما و متخصصان، کارشناسان مدیریت و پایایی آنها از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای همه شرایط بیشتر از ۰٫۷ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار استنباطی با استفاده از نرم افزار PLS) استفاده شد. یافته ها تمامی فرضیه ها و برازش مناسب مدل تحقیق را تایید میکند در این راستا در نظر گرفتن یک برنامه توسعه اجرایی به عنوان پتانسیل اجرای فناوری دیجیتال برای سازمانها و مدیریت مقصد را برای پیشبرد گردشگری پایدار پیشنهاد میشود نتایج مطالعه نشان میدهد که دیجیتالی شدن عامل اصلی راه حلهای پایدار در مقاصد گردشگری است. سیاست گردشگری نیاز به رسیدگی و بهره برداری از این فرصتها را دارد زیرا سازمانهای گردشگری خواستار ابتکارات یادگیری برای توسعه شایستگی های دیجیتالی حتی در برنامه توسعه اجرایی انجام شده هستند.