بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس خودمختاری در زنان شاغل

هدف این پژوهش بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس خود مختاری در زنان شاغل بود. روش پژوهش از نوع توصیفی و ابزار سازی بود. به همین منظور ۱۰۰ نفر از زنان شاغل شهرستان رشت که در سال ۱۴۰۱ مشغول به کار بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس خودمختاری شلدون و دسی (۱۹۹۶ بود که توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. جهت بررسی ساختار عاملی مقیاس از تحلیل عاملی تاییدی به روش بیشینه درست نمایی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس ۲۳ و ایموس ۲۳ انجام شد. یافته های به دست آمده نشان داد که ساختار عاملی مقیاس در نمونه ایرانی تایید میشود. همچنین همسانی درونی مقیاس و خرده مقیاسها در بازه ی قابل قبول قرار داشت؛ نتایج نشان داد با توجه به اینکه تاکنون این مقیاس در ایران روان سنجی نشده میتوان از مقیاس خودمختاری به عنوان ابزاری مناسب با فرهنگ ایرانی در پژوهشها و سایر حیطه های مرتبط استفاده کرد. در عصر جدید مسئله اشتغال و کار زنان بیشتر مورد توجه قرار گرفته است زیرا زنان برای کسب استقلال مالی هویت شخصی، مشارکت اقتصادی و مانند آن به کار در خارج از خانه اهمیت بیشتری داده اند. از این رو مهم است که میزان خود مختاری و خود پیروی زنان مورد بررسی قرار گیرد و میزان انگیزه بهره وری آنها مورد ارزیابی واقع شود. لذا دستیابی به ابزاری استانداردی که بتواند به روشی معتبر میزان خود مختاری افراد را مورد سنجش قرار دهد مورد نیاز میباشد.